Gátt - 2009, Síða 34

Gátt - 2009, Síða 34
34 F R Æ Ð S L U M I Ð S T Ö Ð A T V I N N U L Í F S I N S G Á T T – Á R S R I T – 2 0 0 9 Ef niðurstöður þessara tveggja kannana eru dregnar saman í grófum línum kemur í ljós aðstæður eldra fólks 67 ára og eldri eru þær að um 75% telja sig vel á sig komin miðað við aldur, allt að 80% hafa ekki fjárhagsáhyggjur, yfir 90% búa í eigin húsnæði eða á stofnunum. Hins vegar hafa u.þ.b. 10% fjárhagsáhyggjur og búa við bágborna heilsu og umtalsverða einsemd og það er að sjálfsögðu sá hópur sem þarf verulega aðstoð hins opinbera. Þess má geta að einn af rannsóknarmönnunum kvað þessar niðurstöður ekki fjarri því sem búast mætti við um hópinn um fertugt svo tekið væri dæmi. Svo virðist að um 10% í flestum aldursflokkum þjóðarinnar eigi í erfiðleikum með líf sitt vegna andlegra eða líkamlegra veikinda, drykkjuskapar o.s.frv. Þessar niðurstöður sýna jafnframt að langstærsti hluti eldra fólks býr við góðar aðstæður og gæti tekið virkan þátt í þjóðfélaginu, bæði í atvinnulífinu og félagslífi almennt. Þær sýna líka að íslenskt þjóðfélag er að nokkru leyti orðið fjögurra kynslóða þjóðfélag, en samfélagið hefur hvorki tekið nægjanlegt tillit til þessarar breytingar né þess sem hún felur í sér fyrir þjóðfélagið. Skoðanir almenn- ings, lagasetning og skipulag stjórnvalda ber þess glöggt vitni. Ég veit ekki hvernig dætur okkar hefðu komist af undan- farið ef við Palli værum ekki alltaf til staðar til þess að sækja barnabörnin í leikskóla, skutla þeim á íþrótta- æfingar eða í tónlist, passa veiku börnin, hlaupa undir alla þessa bagga. Það er yndislegt að geta gert það en ég hefði aldrei getað þegið þetta af mínum foreldrum, hefði bara ekki dottið það í hug! Þetta margrómaða frelsi eftirlaunaáranna er ansi takmarkað, verð ég að segja, a.m.k. sem stendur. Pabbi og mamma njóta þess þó enda komin á níræðisaldurinn. (63 ára kennari) Þessi hópur, hinir yngri/eldri borgarar, er dulin auðlind sam- félagsins. Þar sem þeir grípa inn í geta báðir foreldrar unnið fulla og krefjandi vinnu utan heimilis. Og vissulega er skikkan sköpunarinnar sú að börnin og afi/amma eigi sérstök tengsl. Þar fer fram miðlun reynsluarfsins, handbrögð eru kennd, svo og vers og vísur sem innprenta hin þjóðlegu og siðrænu gildi, sögur eru sagðar sem skapa rætur fyrir hina uppvaxandi kyn- slóð. Skáldin okkar hafa sérstaklega reist ömmunni veglegan bautastein. „Guði sé lof að ég átti ömmu en ekki sjónvarp,“ sagði Sigurbjörn biskup. En nú hefur orðið djúpstæð breyting á þjóðfélags- háttum og ekki síst heimilislífi við tilkomu tölvunnar, gemsanna, ipodanna o.s.frv. Afi og amma skutla önnum köfnum barnabörnunum milli staða en börnin eru ekki alltaf til viðtals þótt þau séu í sama bíl, tækin í höndum þeirra er gjarnan eftirsóknarverðari félagsskapur. Sama gildir heima þar sem tölvan og hin tækin taka upp tíma barnanna. Þar við bætist náttúrlega að afi og amma eru virk í eigin lífi, ferðast gjarnan og eru auðvitað ekki alltaf til staðar. Fjórða kynslóðin, langafi og langamma, hlý og kyrr- lát, með pönnsur á diski og brjóstsykur í poka, er hins vegar til staðar. En hvernig háttar samfundum þeirra og ungviðisins? Hvernig ná þau saman? Hvernig mótast nú gildi afkomenda okkar eða hvaða rætur eiga þau í jarðvegi íslenskrar menningar? Aukin lífslengd skapar vandamál sem ekki voru áður til staðar. Margir eldri starfsmenn eiga aldraða foreldra sem þarfnast hjálpar og umönnunar. Mamma blessuð þarf að fara í ómskoðun og eitthvert barnanna þarf að fara með henni. Systkinin hringjast á, hver getur losað sig úr vinnu. Mamma blessuð á það nú skilið að henni sé sinnt sómasam- lega en þegar þörfin fyrir umönnun eykst og verður samfelld er komið upp vandamál fyrir systkinin. Vissulega væri hægt að koma gömlu konunni á stofnun en allir vilja að hún geti verið sem lengst heima. Fjárhagslega er það líka miklu hag- stæðara fyrir samfélagið. Æskilegt væri að sömu reglur giltu um þegar fólk kemur í heiminn og þegar það er að hverfa þaðan, nefnilega að nákomnir ættingjar gætu fengið ívilnun frá starfsskyldum þann takmarkaða tíma sem um ræðir. Fæð- ingarorlof er mikilvægt öllum sem að því máli koma. Á sama hátt væri hægt að veita eldri starfsmönnum tímabundið leyfi frá störfum eða draga úr starfshlutfalli meðan mamma gamla
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108

x

Gátt

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Gátt
https://timarit.is/publication/1852

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.