Læknaneminn


Læknaneminn - 01.10.1995, Blaðsíða 133

Læknaneminn - 01.10.1995, Blaðsíða 133
ABSTRAKTAR several cell types. This happens through a cannabinoid receptor, by an unknown pathway, causing an increase in internal Ca2+. Aortic rings were used to investigate if cannabinoid and/or AA receptors are expressed on the aorta and whether AA might cause Ca2+ entry and therefore tissue contraction when given exogenously by binding to the cannabinoid receptor. Materials and Methods: The aorta of guinea pigs was cut into 2- 3 mm rings and contraction measured. After precontracting the rings in a buffer containing 40 mM KCI, the drugs were given to the rings in accumulative doses, from 10-10 M to 10-4 M, and the contractile response recorded, calculated as a percentage of the response with KCl and expressed as a mean curve + SEM. The experiment was also carried out in a Ca2+ free buffer, in order to investigate whether the drugs had any effect on Ca2+ mobilization from intracellular stores. Finally, the interaction of the compounds was studied by subsequently applying the drugs to the aortic rings. Results: Arachidonic acid, d9-THC and anandamide all caused a biphasic response, the first part of the response reaching equilibrium at 10-7 M, where the mean response of d9-THC was 53% + 18, anandamide 41% + 9, and for AA 19% + 8% of the KCl response. The half maximal values (EC50) were estimated to be 3 x 10-9 M, 5 x 10-9 M, and 3 x 10-9 M respectively. These results suggest that they are all binding to a receptor, saturated at 10-7 M concentration. Concentrations higher than 10-6 M caused an almost linear increase in concentration, most likely due to an aspecific effect of the drugs at higher concentrations. In Ca2+ free buffer, the response with 10-8 M d9-THC was 15% + 14, anandamide 11% + 3, AA 0 at 10-8 M but 9% + 2% at 10-6 M, suggesting that the effect of the drugs is mainly on Ca2+ entry. Because of thc aspecific effect it was not possible to conclude whether the compounds are competing on the same receptor at nanomolar concentrations. Discussion: In conclusion, according to these results cannabinoid receptors and AA receptors are expressed on the aorta of guinea pigs and can be stimulated in the nanomolar range to cause contraction mainly via Ca2+ influx mechanism. IN SITU HYBRIDIZATION WITH DIGOXIGENIN-LABELLED RNA PROBES. Optimizing the Method for Application in Testicular Tissue Sections Elisabet S. Guömundsdóttir* 1. Karsten Kristiansen2 * 4. 'LHÍ, 2Department ofMolecular Biology.University ofOdense Introduction: Testicular germ cell tumors (TGCTs) represent about 1-2% of all male human malignant tumors. The peak incidence is between the ages 20 and 34 years and it is the most common malignancy in men in that age group. The nature of genetic lesions and molecular mechanisms underlying the pathogenesis of TGCTs is largely unknown. Mutations in the p53 tumor suppressor gene have been shown not to occur in testicular tumors, but it appears to be expressed at abnormally high levels. The MDM2 gene is a cellular oncogene and the MDM2 protein can bind to and inactivate p53. The WAFl gene encodes a protein that can suppress the growth of human tumor cells. Wild-type p53 can induce the transcription of MDM2 and WAFl. This study was undertaken to investigate the expression patterns of p53, MDM2 and WAFl genes in human TGCTs. For this analysis I was going to use in situ hybridization (ISH) with digoxigenin-labelled RNA probes. Materials and Methods: For optimization of the method, tissue sections from normal rat testis were used. ACBP and RXR RNA probes which are known to be expressed in normal rat testis were prepared. The plasmid cDNA templates were purified and after linearization with restriction enzymes, in vitro transcription witli digoxigenin-labelled dUTP was performed. After various pretreatments, hybridization was carried out overnight. Detection of thc digoxigenin-labelled probes was achieved by incubation with peroxidase conjugated anti-digoxigenin antibodies followed by addition of a mixture of H202 and 3,3-diaminobenzidinehydrochloride. Results: The result is a method that can be used as originally intended. In the pretreatment procedure incubation with proteinase K was found to be optimal with a concentration of 0. lg/ml. Optimal probe concentration was 20ng/l. It was necessary to treat sections with 20g/ml RNase A after hybridization. Vigorous high stringency washings were found to be unnecessary. Finally, specific hybridization signals were obtained for RXR and ACBP where control sections showed no staining. Discussion: ISH with digoxigenin-labelled RNA probes is a sensitive technique for detection of mRNA in cells. The method has many variables and requires optimization before satisfactory results are obtained. My work allows the following conclusions to be made: (a) proteinase K treatment in order to increase accessibility of target RNA is the most important pretreatment step and must be optimized for each new tissue block to be used; (b) higher probe concentrations arc required for dig-labelled probes than what is advised for radioactive probes; (c) RNase A treatment is necessary to reduce background and; (d) vigorous high stringency posthybridization washings are unnecessary and lead to diminution of the signal. HIV-1 BÓLUEFNI; ÁHRIF MISMUNANDI BÓLUSETNINGARAÐFERÐA Á MÓTEFNASVÖRUN Elisabet Revkdal Jóhannesdóttir1. Dr. Sveinbjörn Gizurarson2. 1LHÍ, 2Lyfjafrœöi lyfsala LHÍ. Inngangur: Var aó kanna áhrif mismunandi bólusetningaraðferða á tegund og styrk mótefna í mismunandi líffærum. Brýn þörf er á virku og öruggu bóluefni gegn útbreiðslu HIV veirunnar sem í árslok 1994 hafði m.a. lagt alls 91 íslending að velli. Einstaklingsbreytileiki(genetic variability) HIV veirunnarer mjög mikill og af þeim sökum hefur þróun bóluefna einna helst beinst gegn yfirborössameindum hennar, gpl20 og gp41, sem eru nauðsynlegar fyrir viðloöun og samruna viö hýsilfrumuna. HIV veiran getur sýkt frumur og orðið þögul án þess aö ónæmiskerfió verði þess vart og þegar hún virkjast, skert starfsemi þess. Vegna þessa og fjölda annarra eiginleika veirunnar þykir nokkuð víst að cf bóluefni ætti að koma í veg fyrir sjúkdóm yrði þaö aö stööva veiruna strax viö slímhimnur, en þar er aðal inngönguleiö veirunnar í líkamann. Rannsóknir hafa sýnt fram á að líkaminn búi yfir sérstöku slímhúðarónæmiskerfi. Þetta kerfi hefur nýlega fengiö aukna athygli í tengslum við smitsjúkdóma og framleiðslu nýrra bóluefna. Slímhúöarónæmiskerfinu má skipta anatómískt og starfrænt í tvö svæði, mucosal inductive og mucosal effector svæói. Inductive svæðin samanstanda af bronchial-associated lymphoreticular tissue, nasal- associated lymphoreticular tissue og gut-associated lymphoreticular tissue (BALT, NALT og GALT). Þar verða fyrstu kynnin við mótefnavakann, sem leióa til virkjunar á T-hjálparfrumum og IgA sérhæfðum B-frumum, sem rata sérhæft til effector svæða, sem mynduð eru m.a. af lamina propria meltingarvegs, efri öndunarvega og þvag-og kynfæra og útkirtlum. Þar verður svo vækis-sérhæft S-IgA svar sem er einn mikilvægasti þátturinn í vernd slímhúða gegn innrás sýkla. Efniviður og aðferðir: Rannsóknarhópurinn samanstóð af 30 karlkyns BALB/c músum, sem var svo skipt jafnt í sex hópa, (1-6). I upphafi tilraunarinnar fengu hópar 1 og 2 bóluefni undir húð, hópar 3 og 4 fengu sama skammt af bóluefni í nef, hópur 5 fékk helmingin af skammtinum undir húð en restina í nef og hópur 6 fékk bóluefnið um munn(buccalt). Mýsnar voru endurbólusettar á degi 35, þá fengu hópar LÆKNANEMINN 2. tbl. 1995 48. árg. 123
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160

x

Læknaneminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.