Úrval - 01.07.1962, Side 152

100
ÚR VAL
áttu- og' sameiningartákn, og
misheppnaði listamaðurinn sýnt
að hann var gæddur snilligáfu
á sviði áróðursins, enda dreif
menn nú óðara undir merki
hans.
Foringja-ævintijrið.
Árið 1921 tók Hitler í rauninni
einræðisvald í flokknum og með
þeim hætti sem gaf öðrum for-
ystumönnum hans nokkurn for-
smekk af baráttuaðferðum hans.
Nokkrir af forystumönnunum
háru honum á brýn einræðis-
hneigð, en hann svaraði gagn-
rýni þeirra óðara með því að
segja af sér öllu flokksstarfi,
vitandi það að þá mundi hinn
ungi flokkur þegar sundrast.
Stjórnin neitaði þvi að taka af-
sögn hans til greina — og þá
var það Hitler, sem setti skilyrð-
in, krafðist viðurkenningar sem
foringi með einræðisvaldi.. Hin-
ir neyddust til að ganga að skil-
yrðum hans, og i júnímánuði,
1921, var svo „foringja-hylling-
in“ samþykkt, en hún varð siðan
hornsteinn nazistaflokksins og
loks Þriðja rikisins.
Þar með gekk „foringinn“
fram á sjónarsvið þýzkra stjórn-
mála. Flestir þeirra manna, sem
síðar urðu nánustu samstarfs-
menn Hitlei^s, voru þá þegar
gengnir í flokkinn eða gengu i
hann þá á næstunni. Meðal
þeirra var Rudolph Hess, sem
steig ekki i vitið en fylgdi for-
ingjanum af blindu ofstæki unz
leiðir þeirra skildi; Alfred Ros-
enberg, sem ekki var heldur
neinn ofviti, en Hitler dáði hann
sölcum „lærdóms“ — hann var
byggingameistari að mennt —
gerði hann að ritstjóra flokks-
blaðsins, „Voelkischer Beobacht-
er“ til 1923, og taldi hann löng-
um mesta „speking“ hreyfingar-
innar, og loks var það Hermann
Goering, síðasti foringi hinnar
frægu orrustuflugsveitar Richt-
hofens; hann kynntist Hitler ár-
ið 1921, gekk í flokkinn, styrkti
hann rausnarlega og beitti sín-
um mikla dugnaði við skipulagn-
ingu stormsveitanna, ásamt
Roehm, og varð æðsti maður
þeirra ári síðar.
Margir af hinum lægra settu
og minna þekktu aðstoðarmönn-
um Hitlers áttu sér ófagra fortíð
— morðingjar, drykkjurútar,
kynvillingar, eiturlyfjasjúkling-
ar og ótíndir þorparar •— en
Hitler var ekki að fást um það,
ef þeir einungis gátu orðið hon-
um að tilætluðu liði. Þannig var
það með Julius Streicher, böð-
ulinn með svipuna, sem hældi
sér af þvi hve mörgum hann
hefði misþýrmt eigin liendi.
Slíkir voru liðsmenn Hitlers í
baráttu hans til að gerast ein-
ræðisherra yfir þeirri þjóð, sem