Úrval - 01.06.1966, Blaðsíða 12

10
ÚRVAL
ar og hvort sem verðgildi hverrar
gullúnsu verður hækkað eða látið
reka á reiðanum, mun eftirspurnin
eftir gulli ávallt verða meiri en
framboðið. Hin guli málmur mun
halda áfram að heilla mannanna
börn, eins og hann hefur gert í
ein 6000 ár.
HVAÐ GERA SKAL, EF YFIRGEFA VE’RÐUR SKIP Á RÚMSJÓ
Er menn lenda í skipbroti, verða þeir stundum næstum ringlaðir og
geta ekki hugsað skýrt. Fimm sérfræðingar á vegum Alþjóðaheilbrigðis-
málastofnunarinnar veita skipbrotsmönnum þeim, sem verða að yfir-
gefa skip á hafi úti, eftirfarandi ráðleggingar:
Farðu eftir þeim fyrirskipunum, sem þér eru gefnar, hafi þér sjálf-
um ekki verið falið að stjórna. Reyndu að vera bjartsýnn og glað-
legur. Agi og siðferðisþrek eru mikilvægustu þættirnir, sem stuðlað geta
að öryggi þínu.
Ef þú berð á þér eitthvert sjóveikismeðal, skaltu taka það inn.
Sé kalt, mun kuldinn verða fyrsti og hættulegasti óvinur þinn. Klæðstu
því eins mörgum ullarflíkum og þú getur. Þær munu hjálpa til þess
að halda á þér hita i sjónum eða á fleka, og björgunarbeltið mun halda
þér á floti, jafnvel þótt þú sért fullklæddur.
1 hitabeltinu skaltu forðast sólbruna. Láttu sólina skína sem minnst
á þig beran. Breiddu eitthvað yfir þig. Haltu fötum þínum þá rökum
til þess að draga úr svitaútgufun og halda þannig sem mestum vökva
í líkamanum.
Drekktu ekkert vatn fyrstu 24 stundirnar, sem þú ert á reki. Drekktu
eftir það hálfan litra af fersku vatni daglega, þangað til vatnsbirgðirnar
fara að minnka, og síðan aðeins 1 desilítra á dag, þangað til vatns-
birgðirnar þrjóta.
Drekktu aldrei sjó. Blandaðu aldrei sjó í ferskt vatn, þótt lítið kunni
að vera um hið síðarnefnda. Sjór hefur verið notaður til þess að væta
munninn, en freistingin að gleypa hann er næstum ómótstæðileg, og
þessa tilraun skyldi aðeins gera, ef sá hinn sami hefur algerlega fullt
vald yfir gerðum sinum.
EYKUR RAKSTURINN HÁRVÖXT?
Rakstur hefur engin varanleg áhrif á hárvöxtinn, að áliti dr. How-
ards T. Behrmans. Hann hefur skrifað grein um þetta í timarit
Bandaríska Læknafélagsins. Þar tekur hann það fram, að hárið vaxi
að vísu hraðar og meira strax á eftir rakstrinum, en þeim vexti fylgir
svo bara minni hárvöxtur næstu fáar klukkustundirnar. Heildaráhrif
rakstursins á skeggvöxtinn séu því alls engin.
Hann heldur því lika fram, að það geri hárið hvorki dekkra né
grófara, þótt það sé klippt eða rakað af. E’n hárið er dekkra og grófara
við rótina en í endann, og því virðist það gera hárið dekkra og grófara,
sé það klippt nálægt rótinni. Science Digest