Úrval - 01.06.1966, Blaðsíða 117

HVERJIR TAKA BERLÍN?
115
skemmzt, og það var orðin hætta
á því, að dýrið kynni að sleppa úr
búrinu.
Heck gekk í áttina til apabúranna
með riffil í hendinni. Bavíaninn,
sem var gamall vinur Hecks, sat
úti við rimlana. Heck lyfti rifflin-
um og beindi hlaupinu fast að höfði
dýrsins. Bavíaninn ýtti hlaupinu
blíðlega til hliðar. Heck brá, en
samt lyfti hann rifflinum aftur. Og
aftur ýtti bavíaninn hlaupinu til
hliðar. Heck varð mjög miður sín,
en reyndi samt einu sinni enn. Bav-
íaninn leit á hann augum, sem eng-
an skilningsglampa mátti greina í.
Svo hleypti Heck af.
Rússarnir höfðu alveg sleppt sér.
Alexander Korab sá, hvar hundruð
drukkinna hermanna brutust inn í
búningageymslu kvikmyndafélags.
Síðan komu þeir aftur út á göturn-
ar, klæddir „alls konar fáránlegum
búningum, gömlum, spænskum að-
alsmannabúningum með hvíta
blúndukraga, einkennisbúningum
frá tímum Napóieons og jafnvel
krínólínum. Þeir byrjuðu að dansa
á strætunum og léku undir á har-
monikur. Og þeir hleyptu af byssum
sínum beint upp í loftið. Allt þetta
gerðist, meðan orrustan geisaði enn
í borginni".
Það virtist sem þúsundir rússn-
eskra hermanna hefðu aldrei komið
í stórborg áður. Þeir skrúfuðu ljósa-
perur úr og vöfðu vel utan um þær.
Þeir ætluðu að fara með þær heim,
þar eð þeir héldu, að inni í þeim
væri geymt ljós, og að á þeim væri
hægt að kveikja, hvar sem væri,
þótt ekki væri um neinar rafleiðsl-
ur að ræða. Kranar voru skrúfaðir
af vatnsleiðslum í húsveggjunum af
sömu ástæðu. Mörgum hermönnun-
um fannst sem baðherbergin væru
dularfull fyrirbrigði. Stundum not-
uðu þeir salernisskálarnar til þess
að þvo sér úr og skrældu einnig
kartöfiur yfir þeim, líkt og um eld-
húsvask væri að ræða. En þeir vissu
ekkert, hvað við baðkerin skyldi
gera. Þúsundum þeirra var því bara
kastað út um gluggana.
Aðrar villimannlegar árásir voru
byrjaðar, meðan orrustan geisaði
ennþá. Þær flóðbylgjur rússneskra
hermanna, sem flæddu nú inn í
borgina í kjölfar hinna öguðu her-
manna fremstu sóknarlínunnar,
kröfðust nú þess réttar, sem þeir
álitu tilheyra sigurvegurum: réttar-
ins til kvenna hinna sigruðu.
Frieda B. var sofandi í kjallara-
íbúð í Zehlendorf ásamt foreldrum
sínum. 6 ára gömlum tvíburadætr-
um sínum og 7 mánaða gömlum
syni, þegar 4 rússneskir hermenn
brutu upp hurðina með riffilskeft-
um sínum. Byssum var miðað á for-
eldra Friedu og börn og' þeim ýtt
inn í annað minna herbergi þarna
í kjallaranum. Síðan nauðguðu allir
hermennirnir henni hver á eftir öðr-
um.
Um klukkan 6 næsta morgun var
hin hrjáða móðir að gefa syni sín-
um brjóst af veikum mætti, þegar
tveir aðrir hermenn komu niður í
kjalarann. Annar þeirra tók barnið
af henni og lagði það í barnavagn-
inn. Síðan nauðguðu báðir hermenn-
irnir henni. Þegar þeir voru farnir,
safnaði Frieda saman öllum þeim