Úrval - 01.06.1966, Blaðsíða 80
78
ÚRVAL
Vinargjöf að skilnaði
í bakaleiðinni hafa orðið vatná-
vextir. Öll náttúran endurnærist af
regninu. En nú er heimsókn mín
á enda. Malakiyauá kveður mig
dapur á svip. „Kukoi, þetta er handa
þér.“
Hann réttir mér lítinn tréspaða,
sem hann hefur sjálfur skorið út.
Þessa gjöf frá góðum manni og
göfuglyndu fólki, mun ég ætíð
geyma sem helgan dóm. Það er
minjagripur um fornar lífsvenjur,
einfaldleika og veglyndi Waura-
manna.
Brasilía er eitt af stærstu og auð-
ugustu löndum heims (Sovétríkin,
Kanada, Kína og Bandaríkin eru
stærri) með 75V2 milljón íbúa.
Náttúruauðæfin eru gífurleg, málm-
ar, kol og olía í jörðu, fossar og
feikna skógar, auðugt og fjölbreytt
dýralíf í vötnum og á landi og
jörð svo frjósöm að firnum sætir.
Næstum allar nytjajurtir heims
geta vaxið þar. Plöntu- og fugla-
tegundir skipta þúsundum. Af dýra-
tegundum má nefna: jagúar, capi-
bara, sem er rottutegund á stærð
við vænan, fullorðinn sauð, pirana,
sem er vatnafiskur og étur kjöt,
storkar 5 feta háir, helörninn ægi-
legasti ránfugl í heimi, beltisdýr,
pokadýr og svo líða litskrúðugir
kólibrífuglar um loftið eins og
vængjaðir gimsteinar ásamt skraut-
legustu fiðrildum sem til eru. Að-
eins 2% af landinu eru ræktuð
ennþá. Brasilía ætti að geta orðið
eitt af stórveldum heims, því talið
er að helmingur þess mannfjölda,
sem nú er í heiminum, geti lifað
góðu lífi á Amasónsvæðinu einu,
væri það ræktað og nytjað.
MAÐUR ER MANNS GAMAN
Frægur hljómlistarmaður var eitt sinn spurður að Því, hvort hann
væri ekki einmana, þegar hann færi í hljómleikaferðir og léki aðeins
einu sinni á hverjum stað og kynntist Þvi engum. „Nei, alls ekki,“ svar-
aði hann. Hann sagðist leika óbrigðult bragð til Þess að tryggja sér
ánægjulegan félágsskap. „Sko, fólkið Þyrpist að dyrum búningsklefa
míns að tjaldabaki til þess að óska mér til hamingju/1 sagði hann. „Og
þegar ég kem auga á einhverja aðlaðandi konu, sem bíður þar, flýti ég
mér að slíta tölu af vestinu mínu. Og svo þegar hún óskar mér til ham-
ingju með frammistöðuna, svara ég ósköp hógværlega: „Æ, hvaða þýð-
ingu hefur þetta svo sem allt saman? Eg hef jafnvel ekki neina mann-
eskju, sem ég get beðið um að festa á mig tölu.“ — Og það er segin
saga, að hún býður sig fram sem sjálfboðaliða — og verður eftir hjá
mér. Leonard Lyons