Úrval - 01.06.1966, Blaðsíða 10

Úrval - 01.06.1966, Blaðsíða 10
8 ÚRVAL litla ögn af gulli. Spánskir land- könnuðir hinnar nýju heimsálfu gerðu sér brátt grein fyrir því, að þeir hefðu rekizt á gulllandið mikla — el dorado. Þegar Hernando Cortés steig á land í Mexíkó, rétti hann fram hjálm sinn og krafðist þess, að Indíánarnir fylltu hann af gullsandi. Og í Perú hefur Franc- isco Pizarró og hinum 180 félög- um hans áreiðanlega fundizt þeir vera komnir í sannkallaðan ævin- týraheim, þar sem hversdagslegustu munir, svo sem áhöld og húsgögn, voru gerðir úr gulli. Spánverj arnir fengu ofbirtu í augun — og létu greipar sópa. Næstu öldina ösluðu vopnaðir flotar yfir Atlantshaf og losuðu dýra farma gulls og silfurs í Sevilla. Þessi auðæfi síuðust smám saman út um alla Evrópu og kveiktu þá byltingu, sem von bráðar breytti ævafornum vöru- skiptum í peningaverzlun seinni tíma iðnaðarþjóðfélaga. GULLKORN GuR finnst nærri því alls staðar. I kopar, kolum og leirborinni jörð- inni undir borgum vorum gæti hæg- lega verið einhver vottur af hinum eðla málmi. I söltum sjó er gull- innihaldið einn á móti trilljón. Þar sem gull er í svo ríkum mæli, að vinnsla þess borgi sig, finnst það í tvenns konar mynd: í æðum og sandi. Gullæðarnar eru gamlar bergsprungur, sem fyllzt hafa gull- auðugu kvarzi úr iðrum jarðar fyrir 2—10 milljónum ára. Gullsandur- inn var einnig bundinn í slíkum æðum, en losnaði af völdum veðrun- ar. Gullkornin bárust með vatni niður eftir ám og lækjum, söfn- uðust stundum saman í hyljum und- ir árbökkum, þar sem þau börðust saman í völur og hnullunga. Ef áin breytti sér, sátu gullvölurnar eftir og biðu síns vitj unartíma. Allar meiriháttar gullnámur hafa fundizt með þeim hætti, að einstakir hnullungar gulls hafa komið mönn- um á sporið. Kaliforníu-gullæðið hófst árið 1848, með því að James W. Marshall háfaði hatt sinn full- an af gullsandi upp úr Amerísku ánni hjá Coloma. Á næsta ári flykktust 80 þúsundir gullleitar- manna vestur yfir, og sumir þeirra unnu sér inn 50 dollara á dag með gullþvotti. Einhver stærsti gull- klumpur, sem enn hefur fundizt, hinn frægi „Welcome Nugget“, sem fannst í Ballarat í Victoriu- fylki í Ástralíu 1858, vó 72.5 kg. Gullnám í hinum auðugu Rand- námum Suður-Afríku hófst fyrir um 80 árum síðan. Þar hefur nú verið grafið niður á um 2930 m dýpi, og úr þeim fást um 2000 tonn á ári eða í kringum helmingurinn af gullframleiðslu veraldarinnar. Sovétríkin koma næst með um 25%, en Bandaríkin, sem einu sinni voru í fremstu röð, leggja nú aðeins 3% af mörkum. Bræðslumark gulls er 1063° C., og það breytir ekki lit, þótt það verði fljótandi. Það er stórkostleg sjón að horfa á gullið streyma í verksmiðjunum. Bráðnum málmin- um er hellt í mót úr lítilli könnu, sem haldið er með löngum járn- töngum. Hér þarf styrkar hendur, því að enginn dropi má fara til spillis. Nýsteyptar stengurnar, með
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.