Úrval - 01.06.1966, Blaðsíða 47

DÓMURINN YFIR JESÚS
45
að koma sökinni á Gyðingaleiðtog-
ana heldur en svo, að hann gefi sér
tíma til að fá skynsamlegt samræmi
í frásögn sína.
Og hann lætur víðar leiðast af
annarlegum sjónarmiðum í frásögn
sinni. Hann segir til dæmis, að fyrst
og fremst hafi verið leitað eftir vitn-
um að eftirfarandi ummælum Jes-
ús: —• Við heyrðum hann segja: Ég
mun eyðileggja þetta musteri sem
reist hefur verið af mannavöldum
og mun á þremur dögum, reisa ann-
að, sem ekki er mannaverk".
Þau réttarvitni, sem töldu sig
hafa heyrt Jesús segja þetta, kall-
ar Markús „falsvitni“, og gefur þar
með í skyn, að Jesús hafi aldrei
látið sér þessi orð um munn fara,
en síðar kemur í ljós hjá honum
og einnig Jóhannesi, að þeir trúðu
á ummæli Jesús af þessu tagi.
Það virðist samt vafasamt, að Jes-
ús hafi nokkru sinni látið sér þetta
um munn fara, því að sjálfur sótti
hann musterið og lærisveinar hans
héldu áfram að dýrka guð sinn í
því en það myndu þeir örugglega
ekki hafa gert, ef þeim hefði verið
kunnugt um að lærifaðir þeirra
hefði haft í huga að eyðileggja það.
Sennilega hefur þessi skoðun vitn-
anna og æðstu prestanna fengið
fæturna í sambandi við árás Jesús
á kaupmangið í musterinu fáum
dögum fyrir réttarhöldin.
Sá atburður er miklu mikilsverð-
ari en Markús vill vera láta. Þessi
verzlun í musterinu var nefnilega
í nánum tengslum við alla musteris
starfsemina. Gyðingarnir, sem vildu
færa musterinu peningagjafir urðu
með einhverju móti að skipta hin-
um rómverska gjaldmiðli í muster-
is gjaldmiðil. Annað var andstætt
ritningu þeirra. Einnig urðu þeir,
sem komu til að færa fórnir, að
kaupa fórnardýrin í musterinu.
Þetta fyrirkomulag var auðvitað
verndað af æðstu prestunum og ná-
tengd völdum þeirra og áhrifum.
Æðsti presturinn var skipaður af
Rómverjum og öll starfsemi prest-
anna fór fram með samþykki Róm-
verja. Þessi innlenda höfðingja-
stjórn á vegum Rómverja, var auð-
vitað mikill þyrnir í augum hinna
þjóðernissinnuðu Gyðinga. Árás á
musterið af þessu tagi, var því í
raun og veru árás á alla stjórn æðstu
prestanna og lagði í hættu þau völd,
sem þeir höfðu þarna í skjóli Róm-
verjanna.
Það er engum vafa undirorpið, að
Gyðingayfirvöldunum hefur verið
það mikið í mun, að fram kæmi við
réttarhöldin yfir Jesús, hvað hann
hefði raunverulega haft í huga með
þessari árás.
Það kemur aftur á móti glöggt í
ljós af frásögn Markúsar, að þeim
mistókst að sanna ummæli Jesús í
þessu efni.
Þegar þetta hefur mistekizt fyrir
prestunum, hefur æðsti presturinn
engar vöflur á heldur spyr: „Ert þú
Kristur (þ.e. Messias) sonur hins
blessaða?
Það, að hann skyldi spyrja þess-
arar spurningar í beinu áframhaldi
af ásökuninni vegna musterisárás-
arinnar, sýnir glöggt, að hann hef-
ur álitið kröfu Jesús um að vera
talinn Messias nátengda byltinga-
kenndum hugsjónum, því að Messi-