Úrval - 01.06.1966, Blaðsíða 121

HVERJIR TAKA BERLÍN?
119
Verið þér sælar“. Svo hurfu þau
Eva inn í íbúð sína.
Otto Giinsche ofursti tók sér
stöðu fyrir utan dyr forherbergis-
ins, sem var fyrir framan einka-
íbúð Hitlers. Og meðan hann stóð
þarna, gerðist atburður, sem svipti
snöggvast burt því andrúmslofti,
sem nú hvíldi yfir neðanjarðarbyrg-
inu. Magda Göbbels kom skyndilega
hlaupandi til Gunsche ofursta, aug-
sýnilega í miklu uppnámi. Hún
krafðist þess að fá að tala við For-
ingjann. Gúnsche barði því að dyr-
um hiá Hitler. Gúnsche hefur skýrt
frá atburði þessum með eftirfarandi
orðum: „Foringinn stóð þarna inni
í skrifstofu sinni. Hann var gramur
við mig fyrir að ónáða hann. Ég
spurði hann, hvort hann vildi tala
við frú Göbbels. „Nei, ég vil ekki
t.ala við hana framar", svaraði hann.
Év fór því.
Fimm mínútum síðar heyrði ég
skot. Bormann gekk fyrstur inn,
síðan Linge, herbergisþjónn Hitl-
ers, og ég fylgdi svo á eftir. Hitler
sat í stól, en Eva lá á legubekknum.
Andlit Hitlers var atað blóði. Þarna
var sterk cyanidelykt. Bormann
■sagði ekki neitt, en ég gekk strax
inn í fundarherbergið, þar sem
Göbbels og þeir hinir sátu. Ég sagði:
„Foringinn er dáinn“*.
Skömmu síðar voru bæði líkin
vafin í teppi og lögð í grunna dæld
fyrir utan inngöngudyr neðanjarð-
arbyrgisins. Síðan var hellt yfir þau
bensíni og kveikt í. Erich Kempka,
einkabílstjóri Hitlers, segir svo um
þessi augnablik: „Jafnvel þá vorum
við sem fjötruð af návist Hitlers“.
Loftdælur neðanjarðarbyrgisins
dældu síðan reykloftinu inn í öll
herbergi byrgisins. „Við gátum ekki
losnað við þennan reyþef", sagði
Kempka. „Hann líktist þefnum af
svínafleski, sem verið var að
steikja“.
Uppgjöf.
Berlínarborg var orðin að geysi-
legum líkbrennslukesti, er hér var
komið sögu. Verjendur hennarhöfðu
verið neyddir til þess að hörfa inn
í innsta kjarna miðborgarinnar. Það
var barizt um allt Tiergartensvæð-
ið og í dýragarðinum. Rússneskt
* Otto Gúnsche, síðasti maðurinn,
sem sá Hitler á lífi, var tekinn til
fanea af Rússum, og var honum
ekki sleppt úr haldi fyrr en árið
1956. Þetta er í fvrsta skipti. sem
hann hefur gefið ýtarlega lýsingu
á lokastund Hitlers.
stórskotalið lét sprengikúlum sín-
um ri?na yfir borgina úr austri, og
grimmilegur bardagi geisaði inni í
siálfu þinghúsinu. Ríkisdeginum.
Weidling hershöfðingi, sem hafði
nýlega verið útnefndur yfirmaður
borgarvarnanna, sá enga aðra leið
færa en algera uppgiöf, og skömmu
fyrir klukkan 1 aðfaranótt 2. maí
heyrðist skeytasending í tækium
79. varðrifflasveitar Rauða hersins.
„Halló, halló,“ sagði röddin í tæk-
inu. „Þetta er 56. bryndrekasveitin.
Við förum fram á, að skothríðinni
verði hætt. Klukkan 12.50 eftir Ber-
línartíma munum við senda sendi
boða að Potsdambrúnni til þess að
semja um vopnahlé. Merki þeirra
er hvítur fáni. Bíðum svars“.
Eftir að Chuikov hershöfðingi