Úrval - 01.06.1966, Blaðsíða 57

FRAMFARIR í LÆKNAVÍSINDUM
55
stöður rannsóknar þar sem slíkri
lækningu var beitt gegn 12 sjúkling-
um, og álíta læknarnir, að árangur
sé „mjög góður“.
„Tapparnir“ myndast vegna kölk-
unar slagæðanna, en kölkunin
myndast af cholesteroli og öðrum
fituefnum, sem hlaðast innan á æða-
veggina. Hingað til hefur lækning-
in oft verið fólgin í því að hinn kalk-
aði hluti æðarinnar hefur verið
numinn burt og æðabútur græddur
á í staðinn.
Samkvæmt skoðun dr. Sol Sobel,
þá getur það oft reynzt skjótvirk-
ara að senda koltvísýrngsstraum inn
í hinn sýkta æðahluta, og þar að
auki getur oft verið um fullkomn-
ari lækningu að ræða, að hans áliti.
Einnig leggur hann á það áherzlu,
að ekki sé um eins mikla aðgerð að
ræða, þannig að hún hafi ekki sál-
ræn eftirköst í sama mæli og skurð-
aðgerðir geta haft.
Húðútbrot má oft rekja til tilfinn-
ingalífs, sem er í uppnámi.
Læknir einn ráðleggur starfs-
bræðrum sínum að hafa það i huga,
að húðútbrot megi oft rekja til til-
finningalífs, sem er í uppnámi,
fremur en til líkamlegra orsaka.
Hann bendir á, að eftirfarandi ein-
kenni í fari sjúklingsins, geti bent
til, að svo sé:
Ef sjúklingurinn klæðir sig með
óskaplegri hægð, er mjög svifaseinn
og gengur vandlega frá hverri flík,
og lætur lækninn bíða.
Ef sjúklingurinn leggur skóna
sína á skoðunarborðið.
Ef sjúklingurinn hristir sokkana
sína og sléttar þá og brýtur þá sam-
an.
Ef sjúklingurinn samkjaftar varla.
Ef sjúklingurinn er fullvaxta son-
ur, sem kemur til skoðunarinnar
með móður sinni, sem víkur svo
ekki hársbreidd frá honum, meðan
á skoðuninni stendur!
Ef sjúklingurinn segist hafa leit-
að til allra mögulegra lækna og er
sem sagt að veita lækninum síðasta
„sögulega tækifærið" til þess að
lækna hann.
Um þetta segir dr. Morris W.
Waisman við Miamiháskólann enn
fremur: „Það mætti semja næstum
endalausan lista yfir sérkenni og
sönnunargögn þau, sem einkenna
sjúkling, sem á við að stríða vanda-
mál tilfinningalegs eðlis. Vissulega
má nefna sem sígilt dæmi sjúkling
þann, sem tekur upp blað og !es
upp ýtarlega lýsingu á öllum þeim
kvillum, sem hrjá hann, lið fyrir
lið, rólega og vandlega“.
Dr. Waisman bætir því við, að yf-
irleitt sé erfitt að komast inn úr
þeirri andlegu brynju, sem sjúkling-
urinn hefur brynjazt vegna þess
eins að hann vill, að húðútbrotin séu
af líkamlegum orsökum.
Ráðningarstjórinn við umsækjandann: „Ég get ekki lofað yður stöð-
unni, en rafeindaheilinn virðist vera hlynntur yður.“