Úrval - 01.07.1970, Qupperneq 91

88
ÚRVAL
bjó í ásamt eiginkonu sinni og þrem
börnum. Dagstofan við hliðina var
enn stærri. Þar voru blómavasar,
fullir af nýskornum vorblómum. Á
borði á miðju gólfi stóð skál, full
af appelsínum, eplum, banönum og
vínþrúgum. Þar voru einnig flösk-
ur með konjaki, skozku whisky og
vodka. Baðherbergið var alveg dýr-
legt. Þar var jafnvel flísalagt bað-
ker í gólfinu, sem stigið var nið-
ur í.
Tuomi heyrði, að lykli var snúið
í skrá dagstofuhurðarinnar, þegar
hann hafði beðið klukkutíma í
íbúðinni. Hann flýtti sér að heilsa
að hermannasið, því að inn gengu
hershöfðingi og ofursti.
„Gjörið svo vel að setjast og slaka
á,“ sagði litli, snyrtilegi ofurstinn.
„Það er engin þörf fyrir formfestu
í okkar skiptum. Ertu ánægður með
íbúðina þína?“
„Ég trúi því ekki, að ég sé stadd-
ur hérna,“ svaraði Tuomi.
„Jæja, þú þarft brátt að taka
mikla ákvörðun, og við viljum, að
það fari vel um þig, meðan á því
stendur,“ svaraði ofurstinn dular-
fullur á svip. „Þar að auki er þetta
vísbending um það, sem þú getur
einhvern tíma búizt við að njóta,
ef þú velur rétt.“
„Það er bezt, að við komumst
strax að efninu,“ sagði hershöfð-
inginn stuttaralega. „Við erum að
velta fyrir okkur þeim möguleika
að senda þig í þýðingarmikla og
hættulega sendiför til Bandaríkj-
anna. Þú yrðir að fara inn í landið
og starfa þar á ólöglegan hátt. Næð-
istu þar, værirðu heppinn, ef þú
slyppir með fangelsisdóm. En tak-
ist þér að leysa verkið af hendi,
yrðu launin líka mikil.“
Tuomi rak alveg í rogastanz við
skyndilegar horfur á því, að hann
gerðist njósnari í Ameríku. „Mér
hefur aldrei komið slíkt hlutverk
til hugar,“ sagði hann. „Eg er ekki
viss um, að ég sé hæfur til slíks.“
„Allur æviferill þinn hefur verið
vandlega rannsakaður, veginn og
metinn og allar þær upplýsingar,
sem um þig hafa fengizt," greip
hershöfðinginn fram í. „Við erum
þess fullvissir, að þú hafir getu til
þess að framkvæma það, sem nauð-
svn ber til. Spurningin er aftur á
móti, hvort þú viljir gera það. Þú
he^ur fríálst val, og enginn getur
valið fyrir þig. I rauninni er sendi-
ÞANNIG ERU NJÓSNARAR RÚSSA ÞJÁLFAÐIR
89
för þessi ekki eins erfið og þér
hlýtur að finnast hún vera. En
samt er um að ræða ýmsar óþægi-
legar staðreyndir, sem þú yrðir að
horfast í augu við. Þú yrðir að búa
og starfa í Bandaríkjunum eins og
venjulegur Bandaríkjamaður, en
framkvæma jafnframt því þitt
raunverulega trúnaðarstarf. Þú
gætir aldrei slakað á eitt augnablik,
heldur yrðirðu alltaf að vera á
varðbergi. Þú yrðir líka fjarri fjöl-
skyldu þinni í langan tíma.“
„Hve langan?“ spurði Tuomi.
„Þjálfun þín hér í Moskvu tæki
líklega þrjú ár,“ svaraði hershöfð-
inginn. „Við mundum auðvitað
vilja hafa þig í Ameríku í að
minnsta kosti þi'jú ár og ef til vill
lengur, eftir að við værum búnir
að kosta svo miklu til þjálfunar
þinnar. Og því betur sem þér geng-
ur, þeim mun lengur yrðirðu látinn
vera þar.“
„Hvað verður um fjölskyldu
mína?“ spurði Tuomi.
„Hana mun ekki skorta neitt,“
svaraði hershöfðinginn.
„Gæti hún hugsanlega fengið
nýja íbúð?“
„Það kynni að taka svolítinn
tíma, en við getum samt ábyrgzt
það,“ svaraði hershöfðinginn
ákveðnum rómi. „Það yrði jafnvel
um enn meiri hlunnindi að ræða.
Laun þín munu þrefaldast, og þú
getur látið þau renna óskert til
fjölskyldu þinnar, vegna þess að
við munum láta þig fá eins mikið
af dollurum og þú þarfnast. Og
hvert ár, sem þú dvelur erlendis,
mun verða reiknað sem tvö ár,
hvað eftirlaunin snertir. Þú þarft
því ekki að hafa áhyggjur af neinu
allt til æviloka, eftir að þú snýrð
heim aftur. En það er samt um enn
þýðingarmeira atriði að ræða. Þú
munt njóta ánægjunnar og stolts-