Úrval - 01.07.1970, Qupperneq 104

102
að „búa“ til „æviferil handa þér,
gera þig að nýrri persónu, þannig
að þú „fallir inn í“ bandarískt þjóð-
félag og ekki sé hægt að véfengja
þessa tilbúnu ,fortíð“ þína „goð-
sögnina“ um þig. Og þennan fyrri
„óraunverulega“ æviferil þinn
verður þú að þekkja út í yztu æs-
ar, líkt og hann væri raunveru-
legur og þú hefðir lifað þessu lífi
í raun og veru“.
„Geturðu sagt mér, hvað er ætl-
azt til, að ég geri í Ameríku"?
spurði Toumi.
„Ekki nákvæmlega. En fyrstavið-
fangsefni þitt þar verður að falla
sem Bandaríkjamaður inn í banda-
rískt þjóðfélag“, þ.e. að gerast
raunverulega Bandaríkjamaður og
fá þér vinnu. Svo áttu að reyna að
finna Bandaríkjamenn, sem hægt
yrði að fá til þess að vinna fyrir
okkur. Ef allt gengur vel fyrir þér,
er það hugsanlegt, að þú yrðir lát-
inn stjórna starfsemi nokkurra
bandariskra njósnara, sem starfa
þar nú þegar á okkar vegum. En
ég er að minnsta kosti nokkurn
veginn viss um, að aðalbækistöð þín-
verður í New Yorkborg“.
„Mun ég fá tækifæri til þess að
hitta fjölskyldu mína, meðan ég
verð hérna í skólanum"? spurði
Tuomi.
..Vissulega", svaraði Galkin.
„Öðru hverju máttu fara í skyndi-
heimsóknir til Kirov. Og við mun-
um líka siá um, að fjölskvldan geti
heimsótt þig einu sinni eða tvisvar
hér í Moskvu. Já, hér er heimilis-
fang. sem þau eiea að nota, þegar
bau skrifa þér. Og láttu mig svo
. vita, ef um nokkur vandamál verð-
ÚRVAL
ur að ræða, hvað fjölskylduna
snertir.
Svo vil ég segja þetta við þig að
síðustu. Þegar reynt er að upp-
fræða almenning, þá er stundum
nauðsynlegt að gera hlutina ein-
faldari en þeir eru og ýkja jafnvel.
En fyrir þig eru nákvæmar, ýtar-
legar upplýsingar algert lífsskilyrði.
Þú skalt því ekki láta þér bregða,
þó að ýmislegt, sem við skýrum
þér frá, sé á annan veg en það, sem
almenningi er skýrt frá. Jæja, nú
skulum við hitta hana Yelenu, beztu
eldabuskuna í Moskvu".
Hnellin, gráhærð kona á sextugs-
aldri bauð Tuomi velkominn. Hún
hafði verið aðstoðareldabuska ár-
um saman í sjálfri Kreml. Nú starf-
aði hún sem eins konar húsmóðir
eða heimavistarforstöðukona fyrir
njósnarana, sem voru í þjálfun í
njósnaskólanum. Hún bar fram
ljúffengan hádegisverð, baunasúpu,
kryddað nautakjöt og hrísgrjón,
bakað í léttu deigi, rauðkál, tómat-
salat og melónu. Og með þessu
fengu þeir rauðvín. „Úg geri enn
betur, þegar ég hef komizt að því,
hvað þér þykir gott“, sagði hún.
,,’Ég skal hugsa vel um þig“.
H.EÐINN KENNARI.
Tuomi var óvanur svo miklum
mat og víni um miðjan dag, svo að
hann sofnaði á legubekknum eftir
matinn. Hann vaknaði við það, að
bb'ðlee, lokkadi rödd sagði: „Hvern-
ig líður þér, félagi"? Yfir honum
stóð glæsileg, brúnhærð kona, er
virtist komin að þrítugu. Hún var
klædd í kjól, sem keyptur var hjá
fataverzluninni Peck & Peck í New