Fróðskaparrit - 01.01.1989, Side 60

64
MÁLSLIGA SAMSVARIÐ f FÆRØSKE FOLKESAGN OG ÆVENTYR
nakað ímidlun hansara og tann mannin, ið
vann bardagan í dag 277
Oávíst hvønnfall:
ilt var ímidlun Steffans og ein gandakadl
suðuri í Sandoy 150
ímidlun løgmans og Sandamenn 165
ímidlun skinns og hold (klæði og kropp)
551
fjadlið ímidlun Kirkju bigd og Hattarvíkar
153
ímidlun jarman og mannamáls skal tað
vera á ljóðinun 73
Undirskipan (hypotagme)
Eisini eftirsettur undirliður hevur fallsam-
svar:
Eina tunnu fudla av smøri 422
hin bað hann fara út sjálvan 264
Hann... átti ein útvaldan hest, reyðan á liti
og frálíka dúgligan til at renna 185
funnu teir eina kistu, rikna inn á Gráastein
114
Men lýsingarhættirnir „kallaður“ og
„nevndur“ standa í hvørfalli:
Hann segðist at hava mánað trødlið niður
í eina gjógv, kadlað Títlingagjógv 161
Gøta liggur... tvørtur við einun heyggi,
nevndur Biskupsheygur191
Sambindingarorðsbinding
I einum dømi um sambindingarorðsbinding
er ikki fallsamsvar:
hann skal gera eina borg, javnprúða og
trødlkongsins egna, ettir einari nátt 548
TALSAMSVAR
Talsamsvar er, sum vera man, í øllum døm-
unum her frammanfyri.
Skoytt kann verða uppí, at umsagnarliður
fremst í setninginum eisini hevur talsamsvar
við grundliðin.
Hóast teir eru tveir, ið renna, og sum tað
skilst, stutt er ímillum báðar, verður sagt:
Komin norður í Stólpar... krivur Dalbónd-
in bulin. Kvørki dregur frá edla saman
ímidlun báðar. Komin norður á Hamars-
enda... torir Edlindur ikki at fara longur 207
Annað dømi havi eg hug at rokna sum
misprenting:
adlir vilja svørja at vera hesun manni
trúgvur 395
Undirliðurin „kallaður“ lagar seg um-
framt í falli eisini í tali eftir heitinum og ikki
eftir yvirliðinum í hesum døminum:
Tólv gidlin, Mortansbøur kadlaður, fekk
hann frá einari einkju á Túvuvødli 197
Umsøgn (verbal)
Har ið mongdarfrásøgn stendur sum grund-
liður og við tí, ið umrøtt er, í fyrisetingar-
binding, hevur umsøgnin talsamsvar við
formliga grundliðin:
Hann sá, at vadla helvtin av Turkunun var
feig 38
Javnskipaður grundliður, roknaður sum
ein eind, setur umsøgnina í eintal:
ostur og breyð voldi hennara deyð 324
víst var Míri og Hólmskorar fostur-
mamman góð 19
Somuleiðis:
tað stendur steik til hansara í ovninun og
vín og søtar køkur á niðastu hidl í kovanun
327
Og talsamsvar er við eykagrundlið
(formelt subjekt) í máliskuni: