Ritsafn Lögrjettu - 01.01.1915, Blaðsíða 50
49
Reikni jeg livert kg. (þ. e. i pott)
9.2 aura viröi, er verö ársnytarinn-
ar ........................ kr. 204.88
Þar frá dreg jeg samkv.
áðurnefndri ritg. E. Br.
fyrir kostnaöi öðrum en
fóðri ....................... — 30.00
Eítir kr. 174.88
sem er borgun fyrir kýrfóðrið. En
samkvæmt skýrslu P. Z. samsvarar
meðalfóður allra kúnna öll þessi ár
2619 kg. af töðu; meðal-kýrin borgar
þá hvert kg. með h. u. b. 6.7 aurum
eða 3300 kg. með kr. 221.00 sem er
9 kr. minna en uppskeran af jafnstór-
um akri.
Til þess að ná 230 kr. af hektarn-
um með þeini kúm og þeirri fóðrun,
sem nú er að meðaltali i nautgripa-
ræktarfélögunum, þurfa að fást fyrir
hvert kg. mjólkur 9.6 au.
Til fullkomins sainanburðar hefði
enn þurft að bera saman verð túns-
ins og akursins, með því að rentur
þess eiga að greiöast af uppskerunni,
en á því hef jeg ekki tök, og stóran
mun getur það ekki gert.
Jeg hygg það því ýkjalaust, að
hver vel ræktaður túnblettur hjer
gefi af sjer fullkomlega eins mikið,
eins og akur í Noregi, ef:
1. Sumarhagar eru til fyrir grip-
ina, og
2. Hægt er að koma afurðunum í
verð, þó lágt sje, mjólkurpottur-
inn 9.6 au.
Og svo hefur túnið það fram yfir,
að það gefur áburð til viðhalds rækt-
inni, en á akrana verður aö kaupa
hann, nema bóndi hafi nægar engjar
og reki kvikfjárrækt jafnframt akur-
yrkjunni.
Einnig mætti taka DanmÖrku til
samanburðar, en til þess hef jeg ekki
fullkomin gögn í höndum. En með-
alverð allrar uppskeru af hverjum
hektar var þar:
1902—1906 ..............kr. 241.00
1907—1910 .............. — 302.00
svo að niðurstaðan yrði svipuð.
Þá lægi nærri að bera saman á-
veituengi hjer við engi í Noregi, en
út i þann samanburö legg jeg ekki,
því að það er svo erfitt, að fá upplýs-
ingar um, hvað áveituengi hjer í raun
og veru gefa af sjer, enda eru þau af-
ar misjöfn. Jeg skal aö eins geta þess,
að meðal-uppskera af engjahektar var
í Noregi 1910 talin 155 kr. virði. Og
þó niðurstaðan yrði sú, að jökulvatns-
áveitur gæfu eitthvað dálítið minni
uppskeru, þá býst jeg við, að óhlut-
dræg niðurstaða verði sú, að land-
kostanna vegna þurfum vjer hvorki
að flýja landið eða hlífast við að gera
því til góða eftir mætti; blettirnir
gefa eins mikið af sjer hjer og ann-
arstaðar.
Búskapurinn.
En hvernig er þá búskapurinn á
þessu landi' — Suðurlandsundirlend-
inu — nú? þar á jeg við nautgripa-
ræktina, sem er framtíðaratvinnuveg-
urinn þar, vegna þess, að hún er sam-
rýmanleg við fullkomna ræktun
landsins, en það er sauðfjárræktin
ekki.
Þess er nýgetið, að meðal-ársnyt
fullmjólkandi kúa í nautgriparæktar-
fjelögunum er 2227 kg. (pottar), og
meðalgjöfin 2619 kg. af töðu. Meðal-
tal feitinnar í mjólkinni er 3.60 pct.,
og fást þá úr ársnytinni rúm 89 kg.
af smjöri, ef smjör er gert úr henni
4