Skírnir - 01.01.1873, Qupperneq 9

ALMENN TÍÐINDI.
9
vísi hafi ekki orSi8 dæmt eptir orSunum í samningnum frá 1846.
Margir voru þeir menn á Englandi, er undu hi8 versta vi8 þessi
niálalok, og kölluSu England ekki hljóta annaS en skömm og
skaSa af sættagutlinu, sem Gladstone væri tekinn uppá. SkaSann
segja Jeir mestan'fóiginn í Jjví, að Bandamenn eigi nú hægt me8
a8 hanna enskum skipum, sem ætla til e8a frá British Columbia,
lei8 um snndi8; yr8u þau þá a8 fara norðan um Vanconwersland,
en slíkt væri eins vondur grikkur og a8 reka skip, er ætluöu um
sundið milli Frakklands og Englands, nor8ur fyrir Skotland. En
fleiri ur8u þó hinir, sem fegnir ur8u sættinni og kunnu Glad-
stone jrakkir fyrir, aS hann hef&i stýrt hjá ófriði; kölluSu
heimsku og hjegóma aS stofna til vandræSa af tómum metnaði.
Flestir munu kalla hjer gefi8 fagurt eptirdæmi til friBsamlegr-
ar úrgreiSslu misklí8amála þjóSa á milli, og sumir kunna a8
ímynda’.sjer, a8 hje8an af muni allar si8a8ar þjó8ir láta sjer segj-
ast a8 hlíta svo gó8um si8, í sta3 þess a8 bítast og berj-
ast a8 dæmi grimmra hunda; en á anna8 sýnist j>ó hinn mikli
herbúnaSur um allan heim a8 benda. Sætta-a8fer8in getnr kom-
i8 a3 gó3u haldi l>ar sem misklí8arefni8 er ómerkilegt, og meSan
ekki er kviknaSur megn fjandskapur me3 málsa8ilum; en j>ar sem
er rótgróin heipt á báSar hliSar og hvorirtveggju standa vígbúnir
á orrustuvellinum, e8aj>ar sem mikiS er í húfi (svo sem sjálfsforræSi
heillar j>jó8ar), Væri fásinna a8 hugsa sjer, a8 vegendur mundu fá-
anlegir til a8 slíSra sver8 sin og leggja fjandskaparmálin í ger8. A8
Frakkar og Prússar hefSu t. a. m. mátt heyra slikt nefnt á nafn á
undan Sedans-ót'ri8num sumariS 1870, mun engum koma til hugar.
j>a8 er kunnugt,. a3 Rússar hafa drjúgum aukiS riki sitt í
Asíu hin sí8ari árin. jþeir hafa ná8 í vænan skika í Kaukasus-
löndum, og eru j>ar komnir í nágrenni vi3 Persa og Tyrki; j>eir
hafa fært sig býsna langt inn í landeignir Kínverjakeisara a8
nor3an, austur vi8 Kyrrahaf; þeir hafa krækt í nokkrar af Japans-
eyjum nor8an til. Svo glöggt auga, sem stórveldin eru vön a3 hafa
hvert á uppgangi annars, hafa þau þó ekki láti8 sig neinu skipta,
þótt Rússar eignu8ust nolíkra óræktarmóa e8a skrælingjabyggSir
austur í Asíu, og láti8 heldur vel yfir, a3 þeir menntu8u dálíti8
skrælingjalý3 þann, er þar byggir, En nú er Englendingum fari8