Skírnir - 01.01.1881, Blaðsíða 40
40
FRAKKLAND.
loforfc sín viS konung, er hún fylgdi sem fastast Englendingum
þ. e. málstaö Grikkja, á fundinum í Berlín. Fleira er og enn
taliS, sem gerSi þaS ólíklegt, aS hún mundi geia svo endamjótt
viS Grikki, sem raun varS á. I haust eS var Ijek orh á. aS
Frakkar hefSi veitt þeim ádrátt um, aS fyrirliSar úr her þeirra
mættu gerast málamenn i her Grikkjakonungs, og látiS þeim vopn
föl aS beiSni þeirra; í blöSunum var talaS um 30,000 bissna.
J>ví var og viS bætt, aS Gambetta hefSi stuSt hvorttveggja. J>ó
stjórnarforsetinn hafi ekki alls fyrír löugn boriS þaf aptur, sem
sagt var um loforS stjórnarinnar viB Grikki, J>á hafa menn veriS
tregir til aB leggja fullan trúnaS á skýrslu hans, J>ví eitt bar
hann ekki og gat ekki boriB aptur, og J>aS var, aB stjórnin hafBi
nefnt til hershöfSingja, sem Thomassin heitir, aS fara meS erindi
hennar til Aþenuborgar; en um þaS leyti drógu blöbin engan dul
á, aB hann ætti aB líta eptir herskipun og varnarhögum Grikkja.
J>aB mun hafanda fyrir satt, aS Frakkar hafi veriS Grikkjum
vinveittir frá öndverBu, og stjórnin hafi haft i hyggju aS verSa
svo viS tilmælum þeirra, sem viS mætti komast, en í allt saman kom
sá apturkippur, er Barthélemy St. Hiiaire tók viS forstöSu utanríkis-
málanna, aS ekkert varS úr för hershöfSingjans, og vopnakaup-
anna var synjaB. Vjer gátum þess líka í inngangskafla ritsins, aS
St. Hilaire Ijet sendiboSa Frakka í Aþenuborg setja ráBherrum
Grikkjakonungs fyrir sjónir, a& þeir hefSu misskiIiS ályktarmálin
í Berlín (í fyrra suinar), því Grikkland hefSi ekki öBlazt J>ar
neinn kvaSarjett á hendur Tyrkjum. J>a8 hefir orBiB mörgum
ráSgáta, a& Frakkar hafa horft svo breytilega viS málstaS Grikkja,
og menn hafa ósjálfrátt orSiS aS spyrja, hvaS til kæmi, og hvernig
á þeim ugg stæSi, sem franska stjórnin virtist bera í brjósti
öSrum fremur fyrir afleiBingum »austræna málsinsn. J>aB er líka
víst, aS þó alþýBa manna á Frakklandi og meirihluti þingsins
hafi lokiS lofsorSi á aSferB stjórnarinnar, þá eru hinir ekki fáir
— og meSal þeirra, eru margir vinir Garabettu —, sem segja,
aB stjórn þeirra hafi farizt heldur lítilmannlega viS Grikki, og
um leiB misst sjónar á sannri sæmd Frakklands; hún gjaldi ekki
svo varhuga vi&, sem skyldi, aS þaS verBi gert aS hornreku,
þar sem máli skiptir um meginmál vorrar álfu. Vjer höfum í