Skírnir - 01.01.1881, Blaðsíða 127
DANMÖKK.
127
«trú!eysinginn» þingrækan J>egar J>ar var komið, og margar
vandlætisfullar mótbárur voru fram færSar í blöSum bægri manna,
J>egar hann krafðist ab mega vinna sama þingeiS og aBrir. Svo
lauk, a8 honum var ekki eiðsins varnaB, en sííar var frumvarp
upp boriS um nýjan eiSstaf fyrir þá menn, sem eigi væru krist-
innar trúar. J>aS var þó ekki lengra komiS enn til nefndar i
fólksdeildinni — aS J>ví oss minnir — þegar þinginu var siitiS.
J>ingi8 missti þar einn af mestu mælskuskörungum sínum,
er stjórnin gerði St. A. Bille aS erindreka Danmerkur í Washington.
Hann var þingmaBur fyrir fimmta kjördæmi Kaupmannahafnar,
en í hans staS var kosinn Goos, prófessor í lögfræSi vi5 há-
skólann. J>etta kjörþing er fjölmennara enn nokkurt annaS í
Danmörk, og því hefir verið fariÖ fram á a5 skipta því í tvö
kjördæmi. — Ur «landsþinginu» hefir gengiS Frijs greifi frá
Frijsenborg, en sæti hans hefir hlotið Mogens Frijs sonur hans.
Hann stó5 f'yrir ráðaneyti konungs vors, þegar ræ5t var um
fjárskilnaS Islands og Danmerkur, og tók stundum til einbeittra
andmæla, þegar honum þótti, a5 Orla Lehmann og fleiri garpar
af hans flokki bamhleypast á móti rjettindum íslands eSa virSa
þau vettugi.
Síöan lögin komust á í fyrra um skipun hersins, má fullyrða,
a5 vart ein vika hafi liðiB svo, a5 einn dagurinn hafi ekki ver-
i5 belgaSur fundum og ræSuhaldi um landvarnir og víggyrðing
Kaupmannahafnar. Sveitaforingjar og aBrir æöri fyrirlibar hafa
ferðazt um allt land og prjedikaS hervarnir og víggyröingar, og
það sjerílagi a8 gera höfuSborgina a5 aðalvirki ríkisins og þjóð-
arinnar. þeir minntu menn á, að Danmörk væri engu efna-
minni enn mörg lönd, sem hefSu lagt langt um meira fram til
landvarna, enda væri «fje fjörvi firra,» og hvernig sem varnar-
þrautin endaði, þá yr8i fólkiS að láta sjer þaS öllu freraur hug-
fast að «fa!la við góðan oröstír,» og svo frv. Á flestnm stöðuin
var máli þeirra vel tekið, og sumstaðar lögðu sjálfir prestarnir
til af miklum hermóöi og áhuga. Ilver ritlingurinn hefir líka
komið á fætur öðrum um sama mál, og nýju bla8i er út haldið,
sem heitir «Vort Forsvar,» og í því hafa eggingingarorðin
hljómað frá mörgum öðrum enn hermönnum eða liðsforingjum,