Skírnir - 01.01.1881, Blaðsíða 102

102
RÚSSLAND.
landi, en heima hjá sjer skyldu þeir vera eins ófullveSja í stjórn-
armálum og löggjöf, og þeir hefSu fyr veriS. Um stjórnarbót
þorSi ráSaneyti keisarans ekki fyrir neinu viS hann beitast, en
kurinn óx meir og meir, og kom einkum í ljós viS háskólana,
því stúdentarnir og fleiri ungir menn kváSu þaS upp, sem þeir
vissu aS svo mörgum brann fyrir brjósti. Nú fóru líka smá-
ritlingar — harmakvein lýSsins, kærumá! gegn stjórninni, ódyggSa-
sögur um embættismennina — eins og fjaSrafok út nm allt land,
og löggæzlan gat lengi viS ekkert ráSiS. þeim fylgdu svo á-
skoranir til uppreisna í borgunum, festar upp á strætum á náttar-
þeli, og hótunarbrjef til embættismannanna og keisarans sjálfs.
Nú var hægt aS sjá, aS allt var komiS í óvænlegra efni, er
frelsiskrafir fólksins voru komnar undir áraburS byitingarmanna
og þeirra leyndarfjelaga. J>aS leiS ekki heldur á löngu, áSur
morS og morStilræSi byrjuSu, en stjórnin hafSi líka tekiS
til þeirra úrræSanna, sem af henni mátti vænta, og til slíks ýfSu,
og þau voru: njósnir úti og inni, varShöld af handahófi, skyndi-
dómar og Síberíurekstrar. Um allt þetta getum vjer vísaS til
næstu árganga þessa rits. Vjer gátum þess í fyrra, aS keis-
arinn hafSi selt nokkurskonar alræ&isvald í hendur þeim hers-
höfBingja, sem Loris Melikoff heitir, og aS mörgu þótti bregSa
til batnaSar viS atgjörSir hans og skörungskap. J>aS bætti
mest um og varS mörgum til hugbægSar, er hann ljet halda
rannsóknum fram um þaS, sem haft hafSi veriS til saka viS þá
menn, sem voru látnir sæta bæSi varShöldum og Síberíurekstrum,
e&a annari illri meSferS á rússneska vísu. J>aS uppgötvaSist
þá, aS margar þúsundir manna höfBu ekkert gert til saka, en
höfSu veríS handteknir eSa dregnir fyrir skyndidóma fyrir ein-
beran grun, eSa í einhverju óSafálmi löggæzlumannanna. Hitt
var sjálfsagt, aS rannsóknunum um illræSismennina og morS-
ingjana yrSi eigi linara áfram haldiS, og hjer þótti sumt koma í
leitirnar, sem mest var eptir grafizt. En á því sem sagt var um
þessar uppgötvanir mun þó bágt reiSur aS henda, því allt fór
svo huldulega fram um rannsóknirnar, sem nærri má geta.
BlöSin sögSu, aS menn hefSu náS þeim mönnum sem unnu aS
mæSrorbinu í «Vetrarhöllinni,» og fengiS árei&anlegar njósnir um