Skírnir - 01.01.1881, Page 140

140
NOREGUR.
lausu beilabrotum, a?) komast í ljós úr myrkri, í ró og friS úr
óró og umbrotum ; og svo frv. Prestarnir norsku þar vestra ur8u
heldur felmtsfuliir, sem von var á, er þessi úlfur kom í hjarSir
feirra, þeir forSuSust Björnstjerne Björnson eins og óbreinan
anda en gátu ekki haldiS þeim aptur, sem fýstuzt «illl aS heyra».
Hann tók ekki heldur vægilega á í ræðunum, og bar þeim ekki
vel söguna i þeim brjefum , sem hann skrifaSi til norskra blaða.
Annars ljet hann vel yfir ferð sinni og jpeim viðtökum, sem hann
hafði fengið í Ameríku, enda voru þær í stórborgunum, t. d. í
Fíladelfíu og Chícagó, hinar stórkostlegustu. Hægri manna blöðin
á Norðurlöndum hafa lengi haft ýmigust á honum, og þegar
ritlingurinn var kominn á prent, sem fyr var nefndur, og B. var
farinn vestur, gerðu þau hvað þau gátu til að hrópa hann fyrir
draumóra, sjálfsþótta og fíflsku. Allt það sem kom frá þeim
mönnum í Ameríka, sem hafa óbeit á B., var notað til að gera
gys að ferð hans, en hins ekki getið, sem honum var hermt til
bróðurs í norskum blöðum og blöðum Yesturheimsmanna. Enn
fremur skal þess getið, að hægrimenn leituðu allra bragða til
einnar hneysu Björnstjerne Björnson til handa. Svo stóð á, að
Norðmenn höfðu efnt til minnisvarða (líkneskjuvarða) til heiðurs
við skáldið og þjóSskörnnginn Henrik Wergeland, og selt þaS verk
myndameistaranum Bergslien í hendur. YarSinn skyldi vígSur
á afmælisdag hinna norsku Grundvallarlaga, 17. maí, en meS
því aS menn hafa lengi kannazt viS, hve þeir voru hvor öSrum
svo andlega nákomnir, B. Björnsson og Wergeland, aS fjöri og
flugi hugmyndanna, frelsisást og þjóSrækni, þá fundu þeir engan
betur til fallinn enn hinn fyrnefnda til aS halda minningarræSuna.
Á þaS fjellust þeir allir, sem fyrir þessu genguzt, og B. tók þaS
líka aS sjer og lofaSi aS koma aptur meS vorinu. En þegar
ágauSiS jókst í blöSunum, og þau töldu þaS víst, aS Björnson
mundi nota tækifæriS til aS prjedika þjóSveldi, og hann mundi ekki
svifast aS gera hátíSina aS róstumáli, þá kom apturkippur í suma,
og sögSust þeir úr varSanefndinni, ogþarkom, aS sum skyldmenni
Wergelands, t. d. systir*) hans Camilla Collett, Ijetust ekki mundu
') í fyrra stendur misprentað í »Skírni» 148 bls. • dóttir» fyrir systir.