Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1918, Side 17

Eimreiðin - 01.07.1918, Side 17
Eimreiðin] TÖFRATRÚ OG GALDRAOFSÓKNIR 145 er auðvitað hreinn og beinn galdur, töfrar, og má sjá á þessu að það hefir haldist við með þjóðinni alla tið, jafn- hhða Jahve-trúnni og í forboði hennar. Svo á herleiðingartímanum, þegar þjóðin var öll austur í Babýlon, og múrinn mikli var niðurrifinn, svo að þeir gátu ekki stíað sér frá öðrum, þá heldur töfratrú Kalde- anna innreið sína hjá þeim. Er það einkennilegt, að það fer saman, sem þó sýnist einmitt vinna hvað á móti öðru, að eingyðistrúin festist hjá þjóðinni, og að töfr- arnir ná valdi sínu. En þetta gat orðið með þeim hætti, að hugmyndir Babyloníumanna um illa anda komust að. Guð var að vísu einn, en það mátti finna ýmislegt til þess að samrýma hina nýju djöflafræði Jahve-trúnni. Djöfull- inn verður nú sá, sem alt ilt hefir gert, alt frá falli vorra fyrstu foreldra og það fram á þenna dag. Hugmyndin um djöfulinn er sem sé alls ekki jafngömul Jahve-trúnni, heldur er hún aðkomin löngu seinna. Ein frásaga varð líka sérstaklega handhæg í þessu sambandi. pað eru þessi orð í 1. Mós. 6, 1—4: „En er mennirnir tóku að fjölga á jörðunni, og þeim fæddust dætur, sáu synir Guðs, að dætur mannanna voru fríðar, og tóku sér konur meðal þeirra, allar sem þeim geðjuðust .... Á þeim tíma voru risar á jörðunni, og einnig siðar, en synir Guðs höfðu sam- farir við dætur mannanna, og fæddu þeim sonu; það eru kapparnir, sem í fyrndinni voru víðfrægir.“ Hér fundu guðfræðingar Gyðinganna átyllu til þess, að skjóta inn djöflafræði Kaldeanna, án þess að skerða vald guðs. „Synir guðs“ voru englar, sem höfðu getið böm við menskum konum. Við það útskúfaði guð þeim, og urðu þeir þá að púkum, og afkvæmi þeirra varð púkar. Foringi þeirra var svo Satan sjálfur. pannig myndast ríki hins illa. Og galdratrúin blómgast og dafnar í gyð- ingdómnum upp frá þessu og fær hinar stórkostlegustu afleiðingar fyrir töfratrúna. Alþýðu-hjátrúin nærðist á þessum hugmyndum, sem kunnastar voru, en fyrir vís- indalegu töfrana á miðöldunum fékk Kabbala, leyndu vísindin. sem Gyðingarnir framleiddu, stórmikla þýðingu. ---------- 10
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.