Eimreiðin - 01.07.1918, Blaðsíða 52

180
FYRSTA FLUGVÉLIN
[Eimreiðin
léttari maður en Langley og djarfari, og átti skiliS aS fá
þennan heiSur, því aS hann haföi veriS önnur hönd Langleys
í öllu verkinu.
Augnablikið var komið, hið mikla augnablik, þegar allar
vonir þeirra áttu að rætast, og ávöxtur margra ára erfiSis
aS koma í ljós.
Manly settist í sætiS og lét aflvélina fara af staS. Hann
herti upp hugann, því aS nú var hann aS leggja af staS í
mikla æfintýraferS. Skyldi hann nú svífa upp í tært loftiS
eins og fugl, eSa-----------? Þetta var alt svo óvíst. Enginn
maSur hafSi nokkru sinni reynt þetta, og þó aS hann þekti
út og inn hvert smá-atriSi viS vélina, og vissi hvernig hún
hlaut aS geta flogiS, þá var samt þessi óvissa —.
Hann bandaSi hendinni. Flugeldi var skotiS. ÞaS var merkiS
um aS bátarnir, sem áttu aS vera á sveimi til þess aS bjarga.
ef slys bæri aS höndum, skyldu vera viSbúnir. Nú átti þaS aS
ske. BlaSamennimir standa meS alt tilbúiS í höndunum og
glápa og glápa.
Flugvélinni var þannig komiS fyrir, aS fyrir aftan hana
var fádæma öflug fjöSur úr stáli. Þessari fjöSur átti aS hleypa
af, og hún átti aS þeyta flugvélinni af staS meS feikna-hraSa,
til þess aS hún fengi sem fljótast loft undir vængina.
Nú gefur Manly merki. Hann þrífur um stýrishandfangiS,
Og um leiS er fjöSrinni hleypt af.
Vélin fer eins og kólfi væri skotiS eftir sporbrautinni, 60
fet. Marr og brak og brestir heyrast. Klukkan er 12,20. Vélin
er komin yst á brúnina, en þá verSa skjót umskifti.
í staS þess aS svífa létt í lausu lofti snýr hún niSur á ViS.
Og áSur en nokkurn varir steypist hún beint niSur i vatniS.
Ein skrúfan molast þegar hún slær vatniS. Menn stara og
stara. Þetta er svo skyndilegt, aS menn átta sig ekki strax.
En vélin er horfin, sokkin.
Svona lauk fyrstu för fyrstu flugvélarinnar, sem fær var um
aS fljúga. Þvi aS tíu árum seinna var þaS sýnt og sannaS.
aS hún var fær um aS fljúga, og þá flaug hún. En þá var
snillingurinn Langley dáinn fyrir átta árum. Sjálfur sá hann
engan annan ávöxt af starfi sínu og snilli, en hróp og háS
og sár vonbrigSi.
M. J.