Eimreiðin - 01.07.1918, Qupperneq 83

Eimteiðin]
FERB í ÞóRISDAL
211
Skjaldbreiðarjökli og kallast Jökulkrókur, eins og áður
er sagt.
pegar við fórum frá vatninu stefndum við inn í Jökul-
krók og héldum okkur sem næst jökulröndinni, til þess
að vera vissir um að finna liið margnefnda Wunder-
vatn eða Nýjavatn. Nú lá leiðin upp í móti. Færðin var
heldur ill. Stórgrýíi og malarsandur gljúpur af bleýtu.
Sukkum við stundum upp undir kné í þessari aurkendu
sandbleytu. Fannir voru miklar og urðu þvi meiri
sem ofar dró. Sólskin var afarbjart og illmögulegt að
horfa framundan sér með berum augum, því að svo var
snjóbirtan mikil.
Ferðin sóttist seint og var allerfið. Héldum við áfram
stanslaust yfir urðir og fannir og ætluðum ekki að hvila
okkur fyr en við fyndum vatnið. Okkur hafði verið sagt,
að ekki væri ólíklegt að þar væri einhver hagi fyrir hest-
ana, en þeir höfðu hvergi fengið grasstrá frá þvi um
morguninn snemma. Jökullægðin er þannig, að hryggur
eða háls gengur eftir henni miðri alla leið að Geitlands-
jökli. Skiftir þessi hryggur lægðinni svo, að tveir dalir
myndast með jöklunum beggja megin. Hryggurinn er
nokkuð hár og hlíðar þvi brattar til beggja hliða, eink-
um þegar innar dregur. Jökullægðin smáhækkar eftir því
sem innar kemur. Við héldum beint af augum fram, af
einni öldu á aðra. Við gengum utan í hryggnum að austan
nálgt jökulröndinni. Á hverri hæð bjuggumst við við að
sjá vatnið, en það sást hvergi. Loksins eftir langa göngu
og erfiða komumst við alla leið inn í botn á Jökulkrók
og þá varð ekki lengra komist nema með því að fara
upp á sjálfan jökulinn. Seinna fengum við að vita að
vatnið höfðum við fundið og nefnt Langavatn. J>að sem
vilti okkur var það, að vatnið virtist ekki rétt sett á kortið,
ekki nógu sunnarlega. — Við tókum því það ráð, að snúa
vestur á hálsinn og sjá hvernig umhorfs væri hinumegin.
það gekk allvel að koma hestunum upp fannirnar og upp
á hálsinn. þcgar þangað var komið, sáum við lítið annað
en eina samhangandi fannbreiðu til vesturs, en í norður
ll*