Eimreiðin - 01.07.1918, Side 101

Eimreiðin]
KONUNGURINN UNGI
229
mann, klæddan pílagrímsfötum, en í hendi sér hélt hann á
litlum spegli.
Hann fölnaSi og sagSi: „HvaSa konungs?"
Og pílagrímurinn svaraSi: „Líttu í spegilinn, þá færSu aS
sjá hann.“
Og hann leit í spegilinn og sá þar andlit sjálfs sín. Þá rak
hann upp hátt vein og vaknaSi, en inn um gluggann helti
sólin geislaflóSi sínu, en fuglarnir sungu í trjánum í garSinum.
* * *
Og inn í herbergiS kom kanslarinn og æSstu embættismenn
rikisins og veittu honum lotningu. Og hirSsveinarnir komu tií
hans meS skikkjuna gullofnu og lögSu hjá honum kórónuna
og veldissprotann.
Konungurinn ungi horfSi á þaS og sá aS gripirnir voru
fagrir. Þeir voru fegurri en nokkur hafSi áSur augum litiS.
En draumarnir voru honum í huga, og hann sagSi viS höfS-
ingjana: „FariS brott meS þessa gripi.Eg ætla ekki aS notaþá..“
HirSmennirnir gláptu af undrun, en sumir þeirra hlógu, því
aS þeir héldu aS hann væri aS gera aS gamni sínu.
En hann skipaSi þeim harSlega: „HafiS á brott þessa gripi.
LátiS þá ekki koma fyrir augu mér. Þó aS nú sé krýningar-
dagur minn vil eg ekki bera þá. Því á vefstól voSa og sorga
og meS bleikum fingrum böls og kvala er skikkja þessi ofin.
Rúbínarnir eru rauSasta hjartablóS en perlurnar plága og
dauSi.“ SagSi hann þeim svo drauma sína.
En er hirSmennirnir heyrSu þá, gutu þeir augunum hver
til annars og pískruSu: „Hann er viti sínu fjær, því aS hvaS
er draumur nema draumur og hvaS er sýn nema sýn. ÞaS eru
verulegu viSburSirnir, sem alt er undir komiS. Og hvaS varSar
okkur um líf þeirra, sem vinna fyrir okkur? Á þá enginn aS
eta brauS fyr en hann er búinn aS hitta sáSmanninn og eng-
inn aS drekka vin fyr en hann er búinn aS hafa tal af vínyrkj-
anum?“
Og kanslarinn talaSi viS konunginn unga og sagSi: „Herra,
ger þaS fyrir mín orS, aS láta af hugarsýki þessari. SkrýS
þig þessum fögru klæSum og set kórónuna á höfuS þér. Því