Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1916, Qupperneq 8

8
forv. Thoroddsen
í þá daga voru mjög dýrar og erfiðar, en Vambéry fje-
laus og einskis styrks ab vænta, en hann bjóst við að
geta brotist fram með málakunnáttu sinni og dugnaði,
var öllu vanur og ekki úr háum söðli að detta. Vam-
béry hætti nú öllum kenslustörfum, hafði sparað saman
180 kr. og fekk dálítinn peningastyrk hjá ungörskum vís-
indamanni, Eötvös barún, sem var honum mjög velviljað-
ur. Fje þetta var til samans nægilegt til þess að komast
á öðru farrými austur til Miklagarðs,1) en enginn skilding-
ur umfram til að lifa af eða koma sjer fyrir í hinum stóra
bæ, og þar þekti hann engan mann.
Vambéry batt sjer bagga á bak með nokkrum orða-
bókum og nærfötum og lagði á stað í maímánuði 1857
með gufuskipi niður Dóná, var ferðinni heitið til Galatz
við Dónárósa og þaðan fór hann svo á öðru skipi um
Svartahaf til Miklagarðs. Á Dónárskipinu voru margir
ferðamenn af ýmsum austrænum þjóðum og gat Vam-
béry talað við þá alla á þeirra eigin tungu; kom hann
sjer vel við marga og skemti þeim með kvæðum og
sögum á ýmsum málum; sjerstaklega komst hann í mjúk-
inn hjá matgerðarmanninum á skipinu, sem var ítalskur,
hann ljeði honum sæti við eldhúsdyrnar, og meðan hann
eldaði matinn, þuldi Vambéry fyrir honum kvæði eftir
Petrarca og önnur ítölsk skáld; upp úr þessu hafði Vam-
*) Pessi forni og frægi bær hefur mörg nöfn, hann var fyrst bygð-
ur af grískum nýlendumönnum frá Megara um 660 árum f. Kr. og hjet þá
Byzantion (Byzans); árið 330 e. Kr. gjörði Konstantin keisari hann að
höfuðstað hins rómverska ríkis og hefur bærinn síðan verið kallaður Kon-
stantinopel, og það er enn algengasta nafnið á Vesturlöndum. Á víkinga-
öldinni og lengur kölluðu norrænar þjóðir bæinn, sem kunnugt er, Mikla-
garð; almenna nafnið meðal Tyrkja er Stambul eða Istambul, en í stjórn-
arbrjefum Tyrkja er bærinn kallaður Dar-i-Seadet (hamingjunnar hús) eða
Bab-i-Seadet (hamingjunnar port). Hinar slafnesku þjóðir kalla Konstan-
tinopel Zarigrad (keisarabæ).