Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1916, Síða 54

54
Eiturmekkir í ófriði
Að því er snertir lækningu þessara sjúklinga, skal
þess getið, að atropíninnspýting í sambandi við eldisinn-
öndun hafði góð áhrif. Ópíum og natronsölt voru og
notuð.
Að klórgufan fór svo hræðilega með hermennina í
fyrstu, stafaði af því, að Frakkar og Englendingar voru
alveg ókunnir þessu
nýja vopni og höfðu
engar varnir gegn því,
og náði því gufan
hindrunarlaust vitum
þeirra. En ekki þurta
menn að standa ráða-
lausir gagnvart þessum
ófögnuði. Skaðnæmi
kiórsins hverfur, þegar
það kemur í samband
við kolasýrusambönd
og einkum brennisteins-
sýrusambönd lútarsalta.
Duft, sem búið er til
úr natríum-thíósúlfat
72 °/o og natríum-bi-
carbonit 28 °/o, er
best, og mest notað
til þess að binda
klórið og gjöra það skaðlaust. Kolasúrt natron og kalk
má nota uppleyst í vatni, og þó ekki sje nema vatn ein-
göngu, bindur það mikið af klóri; má þannig halda dúk
vættum í vatni fyrir vitum sjer. Vott gras eða vott hey
er enn þá betra.
Efnasambönd þau, er áður voru nefnd, eru upp-
leyst og samanlagðir dúkar vættir í uppleysingunni og
þeim komið fyrir í grímu, er nær yfir munn og nef.
r
Loftgríma, sem gerð hefur verið
handa dönskum hermönnum.