Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1991, Qupperneq 70

70
STEFÁN KARLSSON
vorum, því að mildilega þá leyflr guð hvíldardagana svo framt vér helgum þá
réttilega og skikkum tímann og stundirnar vel og hæfilega.
En ekki er með kroppinum aðeins hvíldardaginn haldandi heldur einninn með
hjartanu, hvað er þá sker nær eð vér temjum vorn eiginlegan vilja og holdsins
girndir og gefum oss innvirðuglega undir guðs vilja svo sem það vér megum í
drottinlegri bæn af hjarta að segja: „Verði þinn vilji svo ájörðu sem á himni.“ Því
að svo segir drottinn fyrir munn Esaje spámanns (58): „Ef þú heldur þig frá því að
gjöra þinn vilja á mínum heilögum degi og þá máttu kalla einn sællegan
þvottdag" et cetera. Það er þá nær eð vér undirgefum vorn vilja guðs heilögum
vilja, en það er þá eð vér með þolinmæði iíðum guðs verk og vilja, þá getum vér og
sannarlega þvottdaginn haldið og í þessu hinu sama að lofa og prísa guð drottinn.
Það kallast og ekki þvottdaginn að halda nær eð líkaminn lætur af erfiðinu en
hans allur hugur sé þó samt á það hneigður hverninn hann megi helst fá
náunginn tælt og vélað og gætt sig og tamið í alls kyns lostasemdum og sín hið
grimmlegasta hefnt á sínum óvinum eða þá nær eð hjartað brennur í hinni mestri
möglan og óþolinmæði og undirgefur sig ekki guðs vilja með hlýðni og líður ekki
heldur hans verk þolinmóðlega og mæðir sig miklu framar í sínum sjálfs
hugrenningum, því hverninn má þess háttar hjarta þvottdaginn geta haldið eða
guð alvarlega lofað. Þar fyrir skulum vér og einninn læra heilagt að halda út af
vondum hugrenningum, en slíkt er, barnakorn, yfir barnlegan skilning og um
allan aldur þá höfum vér ærið nóg að gjöra svo að vér feng<j>um þetta hið sama
lært.
Hér lærið þér nú, barnakorn, það hin æðsta guðs dýrkan er eigi fólgin í
auðsýnilegum verkum heldur þá nær eð vér bæði með líkamanum og svo
huganum höldum þvottdaginn, það er þá nær vér heyrum rækilega guðs orð og
þá vér biðjandi áköllum guðs nafn og þá eð vér hlutskiptum með oss hans
signuðum sacramentis með hverjum vér verðum áminntir, lærðir, styrktir og
staðfestir svo vér síðan styrkvari og öflugri verðum í sannri trú.
Og þetta hið sama er ein sannarleg meining og réttileg undirstaða hins þriðja
boðorðsins, það vér skuium óttast drottinn guð fram yfir alla hluti fram og hann
sjálfan elska og það vér vegsömum og dýrkum hans blessuð orð og heilagar
prédikanir og gjarnsamlega oss þar inni að iðka.
Af því lærið nú, barnakorn, vandlega, svo að þá nær eð þér kunnið að vera að
spurðir hverninn að þér skiljið þetta hið þriðja boðorðið þá andsvarið svo: „Að
vér eigum að óttast guð og ..." ...
Zusammenfassung
Der Ubersetzer des islándischen Neuen Testaments von 1540, Oddur
Gottskálksson, hat auch andere Werke in seine Muttersprache úbersetzt, darun-
ter Kinderpredigten úber Luthers kleinen Katechismus. Diese Ubersetzung
wurde im Jahre 1562 in Island gedruckt, es ist jedoch kein Exemplar davon
erhalten.