Andvari

Árgangur

Andvari - 01.01.1980, Síða 50

Andvari - 01.01.1980, Síða 50
48 ÁRNI KRISTJÁNSSON ANDVARI í þrískiptum takti af snilld á lútu sína. Sonur hans, sem les heimsspeki, er nýkom- inn heim í leyfi, - ég vona, að mér líki við hann. Kona hans er eins og hver önnur kona, sem þykist vera náðugfrú. Armaðurinn er sem kjörinn í embætti sitt og heldur beztu reglu í hirzlum sínum og pyngjum. Húslæknirinn, sem er mjög laginn, er veill heilsu eins og gömul kona, ekki eldri en 24 ára. Það er í meira lagi á móti reglunum. Handlæknirinn, sem ég kann bezt við, er virðulegur öldung- ur, hálfáttræður, síglaður og kátur. Guð gefi okkur öllum slíka elli. Bústjórinn er blátt áfram og bezti náungi, æringi og góður músíkus, greifanum innan handar og til ánægju. Við erum oft saman. Matsveinninn léttúðugur, herbergisþernan þrítug, stofustúlkan mjög lagleg og mér oft til skemmtunar, barnfóstran gömul og góð, brytinn sambiðill minn. Hestastrákarnir tveir hæfa betur hrossum en fínu fólki. Greifinn, hálfgerður ruddi, greifafrúin stærilát, en þó viðkvæmari, ungu greifa- dæturnar góð börn. Steik hefi ég ekki bragðað til þessa. Og nú veit ég ekki meir í minn haus annað en það, - og þarf varla að taka það fram við ykkur, sem þekkið mig, - að vegna einlægni minnar, sem mér er eðlileg, fer vel á með mér og öllu þessu fólki.“ Ekki ber á öðru en Schubert hafi liðið vel hjá greifafjölskyldunni, enda laus við bjargræðisáhyggjur í bili og í góðu næði. En þótt hann yndi sér vel í Zelész og semdi þar í friði verk sín, saknaði hann alltaf sinnar kæru Vínarborgar, vinanna, gönguferðanna, Schubertkvöldanna, leikhúsanna. Hann sneri heim um haustið, ríkari að reynslu og hughrifum. Honum hafði og bætzt nýr strengur á skáldhörpu sína, - ungverski strengurinn. Hann hljómar í glöðu verki, „Silungskvintettinum“, sem hann semur sumarið eftir á ferðalagi um sveitir landsins. Síðasti þátturinn er „all’ ongarese“, ungverskur dans. Ungverskra áhrifa gætir seinna í fleiri verk- um, og mætti hér t. d. nefna klið sígenahljóðfærisins zimbalom (einskonar hörpu, sem slegin er með kjuðum) í inngangsþætti Fantasíunnar í C-dúr f. fiðlu og píanó, er Schubert samdi árið áður en hann dó. Sönglagið „Silungurinn“ (Die Forelle), sem kvintettinn ber heiti af og notað er sem stef í einum þætti hans, er spriklandi fjörugt eins og fiskurinn í vatninu. Hann samdi það á einni kvöldstund, árið áður en kvintettinn varð til, og lýsir því í tileinkuninni til Jósefs Huttenbrenners, bróður Anselms vinar síns, sem hann er staddur hjá. Hún er á þessa leið: Wien 21. febr. 1818. „Besti vinur! Það gleður mig stórlega, að yður falla lög mín vel í geð. Sem vott innilegrar vináttu minnar sendi ég yður hér með enn eitt lag, sem ég setti saman hjá Anselm um miðnættið. Mér væri það kært, ef við ættum eftir að blanda geði hvor við annan yfir púnsglasi. Vale. E.skr.: Rétt í þessu gerðist það, er ég syfjaður og í flýti ætlaði að strá sandi yfir þetta plagg, að ég greip blekbyttuna í staðinn og hvolfdi óvart úr henni yfir blaðið. Hvílík skyssa!“
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148

x

Andvari

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.