Andvari - 01.01.1980, Blaðsíða 137

ANDVAIU
TIL JÓNS SIGURÐSSONAR Á GAUTLÖNDUM
135
þau komin í sárasta armóð og óhægðir
með alltslag að segja má.
Sigurgeiri frænda líður bágt, hvað
skuldir snertir, 300 rd, sem Sr. Þor-
grímur minn borgaði fyrir hann, en
skepnahöld hefur hann ætíð lagleg. Þó
missti hann aldrei þessu vanur nokkuð
af skepnum í vor, í áhlaupaveðri, hefur
4 kýr allar í standi, og heyjaði sæmilega
þó ekki nema með einum vinnumanni
og drengjum sínum, Sigfúsi og lóni, sem
slá betur en nokkur 1 maður. Kvenfólks-
hald hefur hann sæmilegt. Sjálfur er
hann farinn að lýjast og bila, enda var
veiki þar í heimilinu um tíma í sumar,
en stóð ekki mjög lengi. Mætti ske,
að nú farnaðist betur en með mikla
kallmannahaldið á undan.
Vel gjörðir þú, ef gætir leitt Sr. Þor-
stein til að víkja honum nokkru þekki-
lega góðu. Eg ætla það sé synd fyrir Sr.
Þorst. að hafa lofað hönum með huld-
um og myrkum orðatiltækjum heilum
gullfjöllum, en ekki hið allra minnsta
verði úr. Jeg þori segja það fagra loforð
gjörði Sigurg. diarfari að taka til láns og
djarfari að brúka síðan. Þetta vildi eg
þú gætir sett Sr. Þorst. tilfinnanlega
fyrir sjónir. Pétur veik Sigurg. vel. Ó!
að guð minn og ykkar hjóna holl ráð og
áminningar eður aðvaranir styrktu Sr.
Þorstein og konu hans að geta lifað
saman með samlyndi og ánægju. Bregð-
ist það, kalla eg hann sem tapaðan mann
uppá geðsmuna rósemi ofan á það, sem
áður hafði á rekana borið. Konan gjörði
og ekki rétt af hún meinaði Sr. Þorst.
að gleðia Sigurgeir þekkilega, þar sem
hann gjörði sér ferð til hans og lézt
myndi rykkja hönum upp úr afgrunni
skulda og báginda.
Nú hefur Benedikt bróðir konu þinn-
ar fengið stundar hvíld sálu sinni. Próf-
astur Sr. Halldór á Hofi hefur lofað
hönum hálfum Refstað í Vopnafirði,
velbyggðri jörð með allgóðu túni, og
útengi áföstu þar við. Heldur er þar
kallað landlétt, en heyskapur góður og
sjálfhægð mikil. Ketilstaðina byggði
prófastur Gunnlogi Oddsen sem var á
Refstað. Hann er tengdamaður prófasts.
Nú fer þú suður 1. g. komandi sum-
ar. Þá þyrfti Sr. Þorst. hafa allar klær
úti að ná inn skuldum sínum, en hvað
þarf að verða mas úr því, sem hann átti
inní kaupstöðum syðra. Þegar hann kom
austur um sumarið, var Johnsen hér
staddur, og töluðu þeir sig saman um,
að Sr. Þorsteins til góða hafandi í Suð-
urlandskaupstöðum betalaðist inn til
höndlunarhússins Örum og Vulfs, en
Johnsen skyldi koma því hér inn í
Húsav. höndlan.
Örðugt mun Jón minn á Lundar-
brekku eiga með barnahóp sinn. Eg
skrifaði hönum í sumar að sjá sig um
eftir góðri giftingu. Nú heyri eg sé ung
ekkja á Bakka á Tjörnesi, hvörrar mað-
ur sast er hafi drukknað í fljótinu gagn-
vart Geirbjarnarstöðum, systir Madame
Rebekku á Skútust. Saklaust væri að
vísa Jóni m. að renna þangað þanka.
Þar mega líka vera fleiri góðir kostir,
sem eg veit ekki af, en vakizt geta upp
fyrir kunnugum við eftirþanka.
Jeg kallsaði við þig í sumar sem leið
um smjörbita, en Pétur segir sér hafi
gleymzt að ganga eftir því, þegar það
litla eg átti þar af smjöri við vatnið
var flutt austur í Grímstaði, og póstur
flvtur ævinlega þaðan austur. Lifið þið
hión til komandi sumars, þó eg verði
dáinn, þá hjálpaðu mér með 20 pund af
smjöri. Skal Pétur standa fyrir borgun-
inni. Það brúkar þá kona m. til skulda-
lúkningar, því við gátum ekki á þessu
ári betalað það að fullu, sem við erum
vön að gefa með okkur, nl. 300 pund.
Verið þið nú blessuð og sæl með
blessuðum börnum og góðum guði á