Skírnir - 01.01.1930, Blaðsíða 86
80
Alþingi árið 1000.
[Skírnir
Þangbrands hér og athafnir. Samkvæmt henni dvelst hann
með Halli af Síðu hinn fyrsta vetur (996—997), því að
Austfirðingar vildu engin skifti við hann eiga og í engu
greiða för hans, þegar þeir heyrðu, að hann var kristinn.
Laugardaginn fyrir páska 907, að tali Kristnisögu, var Hall-
ur skírður. Um vorið það ár reið Þangbrandur til Alþingis,
og skírði á þeirri leið Gizur hvíta, Hjalta Skeggjason, Hall
Þórarinsson í Haukada), þá þrevetran, og ýmsa fleiri. Eftir
þing segir Kristnisaga, að Þangbrandur færi austur aftur, í
Austfjörðu og allt norður að Skjálfandafljóti. Lengra komst
hann eigi fyrir ríki Eyfirðinga. Hvarf hann svo aftur suður
og vestur um sveitir og vá i þeirri för Veturliða skáld í
Fljótshlíð og Þorvald hinn veila í Grímsnesi. Síðan á hann
að hafa farið aftur austur í Álftafjörð til Halls og dvalizt
með honum veturinn 997—998. Sumarið 998 á hann svo
að hafa verið sóttur til sektar, líklega fyrir vigin og ef til
vill líka fyrir goðlastan. Hefir hann þá verið gerður sekur
fjörbaugsmaður eða skógarmaður. Þá leitar Þangbrandur
utanfarar, en verður afturreka og kemst til Borgarfjarðar.
Þar ratar hann í vígaferli. Gizur hvíti á þá að hafa boðið
honum til sín, og veturinn 998—999 á Þangbrandur að
hafa verið með honum í Skálaholti. Vorið 999 fer Þang-
brandur svo i Vestfirðingafjórðung og kemst lengst á Barða-
strönd til Gests hins spaka Oddleifssonar, er þá tekur kristna
trú og lætur skírast. Þá um sumarið 999 lét Þangbrandur
aftur í haf, varð ve! reiðfara og kom til Noregs þá um
sumarið. Aðrar heimildir segja, að Þangbrandur hafi verið
hér á landi einn vetur eða tvo (Ari) eða tvo vetur (Ólafs
saga Tryggvasonar, Njála). Ef Ólafur konungur hefir eigi
komið í Noreg fyrr en seint á árinu 995 eða snemma árs
996, þá getur Þangbrandur eigi hafa til íslands komið fyrr
en 997 og þar með er það skorðað, að meira en 2 vetur
gæti hann eigi hafa hér verið. En hvort sem réttara er, að
hann hafi verið hér 3 vetur, eins og Kristnisaga segir, eða
2 vetur, eins og aðrar heimildir segja, þá er hitt víst, að
allt það hefir hér drifið á daga hans, sem Kristnisaga seg-
ir, og ýmislegt fleira eftir því, sem Njála telur. Þangbrandi