Skírnir - 01.01.1930, Blaðsíða 344
338
Alþingi árið 1918.
[Skirnir
Þess skal geta, að dönsku fulltrúarnir höfðu með sér
tvo skrifara: Magnús Jónsson, er þá var fulltrúi í borgar-
skrifstofunni einni í Kaupmannahöfn, en siðar prófessor í
lagadeild háskólans hér, og Aage Funder lögfræðiskandidat.
íslenzku nefndarmennirnir höfðu og tvo skrifara: Gísla ís-
leifsson skrifstofustjóra og Þorstein Þorsteinsson hagstofu-
stjóra.
Áður en samninganefndin héldi nokkurn fund höfðu
íslenzku nefndarmennirnir tal af ráðherrunum í móttöku-
herbergi forsætisráðherra. Var þar ákveðið, að íslenzku
nefndarmennirnir skyldi leggja fyrir dönsku fulltrúana dá-
litla greinargerð um málið frá sínu sjónarsviði, bæði á
íslenzku og dönsku. Var sú greinargerð dagsett og undir-
rituð af nefndarmönnunum 4 þann 1. júlí. í greinargerð
þessari var stuttlega drepið á það, að ísland hefði að
skoðun íslendinga verið og væri enn að réttum lögum í
sambandi við Danmörku um konunginn einn, er enn sé
einvaldur um öll mál landsins, þau, er stjórnskipunarlög
landsins, stjórnarskrá 5. jan. 1874, lög nr. 16, 3. okt. 1903
og nr. 12, 19. júní 1915, taka eigi til. Jafnframt var bent
á sérstaka tungu, sérstakt þjóðerni cg sérstaka menningu
íslenzku þjóðarinnar, svo og hinar miklu framfarir, er orðið
hefði á síðari árum á landi hér, er allt réttlætti kröfur ís-
lendinga um fullt sjálfstæði. Samkvæmt þessu segja ís-
lenzku nefndarmennirnir, að þeir telji semjandi á þeim ein-
um grundvelli, að /sland verði viðurkennt fullvalda riki og
verði því í þjóðréttarsambandi við Danmörku með þeim
hœtii, að sameigið mál beggja ríkja sé aðeins konungur
og konungserfðir. Öll önnur mál hvors ríkis verði sérmál
þess, en samningar þeir, er takast kynni um sameiginlega
meðferð einhverra mála um stund, mætti eigi hagga við
áður nefndum grundvelli.
Fyrsti fundur samninganefndar var haldinn mánudag-
inn 1. júlí kl. 10 að morgni í kennarastofu háskóians í
Alþingishúsinu, enda hélt nefndin þar alla fundi sína. Áður
höfðu íslenzku nefndarmennirnir kosið Jóhannes Jóhannes-
son fundarstjóra sinn, og setti hann því fyrsta fundinn og