Eimreiðin - 01.01.1942, Qupperneq 104

84
ÓSÝNILEG ÁHRIFAÖFL
eimbeiðiN
anna hætti með öllu, meðan
slíkur svefn varir, og að einn-
ig lokist að nokkru leyti fyrir
sams konar stöðvar á lægri
sviðum taugakerfisins. Sé
svefninn órór og draumarugl
mikið, eru stöðvar þessar ekki
lokaðar að fullu, svo að viss
svið taugakerfisins halda á-
fram að leysa taugaorku þann-
ig, að draumar verða af. Því
meiri taugaorka, sem þannig
losnar úr læðingi, þeim mun
skýrari verða draumarnir. Og
verði þessi lausn mjög áköf,
geta verkanir hennar farið út
yfir takmörk hugmyndasviðs-
ins og birzt í athöfn. T. d.
hreyfa menn sig og ganga í
svefni vegna þess, að hreyfi-
skyn-taugarnar eru ofhlaðnar
og æstar í svefninum. Hreyf-
ingarnar eru ekki háðar með-
vitundinni, því hún er undir
stjórn og skipulágningu hærri
heilastöðvanna. — Hjá svefn-
genglunum er þessi stjórn og
skipulagning úr skorðum eða
þá engin til. Hreyfingarnar
eru því ósjálfráðar og án með-
vitundar, þó að þær líkist eðli-
lega venjulegum vökuhreyf-
ingum og fari yfirleitt í einu
og öllu eftir eðli og skaplyndi
sofandans, þar sem leysta
taugaorkan fer um sömu leiðir
í svefni og vöku og tekur ó-
gjarnan á sig nýjar myndir
þrátt fyrir ósjálfræðið. Ásig'
komulag það, sem stjarfa*
sjúklingar komast í, er þeir
fá flog, er í ýmsum mikilv®S
um atriðum mjög líkt svefn
gönguástandi dáleiðslunnfl1-
Rannsóknir Hughlings Jnd'
sons og nokkurra annarra 'lS
indamanna hafa mjög greitt
fyrir réttum skilningi á þesS
um fyrirbrigðum. Manns
hugurinn er miklu flóknara
stórfenglegra fyrirbrigði eI1
flestir halda,. og mörg
mæla með því, að hann SL
angi af alvitundinni, meða
annars sú staðreynd, að Þa®
er hægt fyrir æfðan dávaM’
sem oft hefur dásvæft sama
manninn, að dásvæfa hann 111
mikilli fjarlægð ineð vil.ía
orku sinni einni saman.
Bóndinn, sem við gistn111
hjá, og fólk hans var ekki að
greint með eiginnöfnuni
helá'
ur með tölum, og er slík venja
nokkuð algeng i Kína. Hér 'ar
elzti meðlimur fjölskyldunnar
auðkenndur með tölunni '
. 2
sá næsti með tölunni »
o. s. frv. Okkur varð tíðmd
um þessa óvenjulegu auðkenn
ingu á þessari ágætu 0
manna fjölskyldu, seni '1
dvöldum hjá, og út úr Þ'
beindist samræðan að kenn
ingum Pýþagórasar. Hann
ekki aðeins fyrsti heimspek