Búnaðarrit - 01.01.1913, Page 33
BÚNAÐARRIT
29
IiíBta samgöngufærin úr og jafna mismuninn að nokkru
leyti.
Þó að sum iönd sóu fátæk að eldsneyti, megum
við þó gleðjast yflr því, hve óþrotlegar birgðir virðast
vera til i heiminum, því eftir því sem samgöngufærin
fullkomnast, geta menn sótt vörutegundirnar til fjarlæg-
ari landa og flutt að sér ódýrari, fyrirferðarmeiri og
þyngri vörur en áður hefur borgað sig að ná. Á því
velt.ur mest, að samgöngufærin sóu í góðu lagi.
Samgöngufærunum hefur nú fleygt stórkostlega fram
á seinni tímunum, og vegalengda hnattarins gæfir marg-
falt minna nú en áður var. Þess vegna var líf manna
áður langt um bundnara við nátfúru ættlandanna en
nú er orðið, og hefur það skapað og mótað dagleg störf
manna, siðu og lifnaðarháttu.
En eftir því sem tímarnir breytast til hins betra,
eftir því eiga lifnaðarhættir manna að fullkomnast og
breytast í þá stefnu, að gera þá óháðari og einvaldari
yfir öflum og efnum náttúrunnar, svo þeir verði herrar
hennar en ekki þrælar, og því verðum við altaf að vera
á verði og athuga, hvort ekki sé neitt það í störfum
okkar og lifnaðarháttum, sem breyttir tímar leyfi okkur
að færa til betri vegar. Það er efalaust margt, sem
hér þyrfti umbóta við. Eg ætla aðeins að minnast á
æitt. Eg ætla að halda áfram að tala um eldinn, og
það frá sjónarmiði hagfræðinnar.
Þegai- um hagfræðislegu hliðina á notkun eldsins
■er að ræða, lcemur aðallega tvent til greina:
1. Sparnaður á eldsneyti.
2. Rótt val á eldsneyti.
Hvað sparnaðinum á eldsneytinu annars við víkur,
þá geri eg ráð fyrir, að húsmæður okkar muni taka
dauflega í það, að spara eldiviðinn, og segi okkur karl-
mönnunum, að við munum ekki kæra okkur um að
borða matinn hráan o. s. frv. Reyndar geri eg ekki
ráð íyrir, að menn alment sjái tök á þvi að elda öllu