Búnaðarrit - 01.01.1913, Page 153
BÚNAÐARRIT
149
smátt að þokast af þessu viðvaningsskeiði, sem hún enn
er á hjá oss, og komast í betra og fullkomnara horf.
Aðalskilyrðið til þess, að það geti iánast, eru vermi-
reitirnir.
Það munu fremur vera konurnar en bændurnir,
sem kunna að meta nytsemi góðra garða. Þær finna
fljótt, hversu mikið er í það varið, að mega skreppa út
í garð og sækja bangað ýmiskonar góðgæti, til að bera
á borð. Sjálfsagt mun sú kona meta það mest, sem
hefir af litlum efnum að taka, en hinum þykir líka
mikilsvert, að geta gert fæðuna fjölbreyttari en auðið
hefði verið án matjurtanna. En þó að það verði hlut-
skifti konunnar, að annast að mestu leyti urn garðinn,
þá verða bændurnir að búa hann í hendurnar á henni,
og þeir verða að koma upp vermireitunum.
Það hefir til þessa, víða um land, tíðkast sá siður,
gamall og góður, að gefa sumargjafir. Þarna er tæki-
færið fyrir bóndann, að gefa konunni sinni þá sumar-
gjöfina, er henni mundi hugnast vel, og koma nrundi
þeim báðum að góðu haldi í erfiði þeirra fyrir sér og
skylduliði sínu.
Bændur gööir! Qefið Jconum ykkar vermireit i
sumargjöf og gerið það sem allra fgrst.
Vatn i smjöri.
Eins og kunnugt er má smjör það, er sent er til
Englands, ekki hafa í sór meira en 16°/o vatn.
I hvert skifti sem smjör kemur til Englands, tekur
lögreglan sýnisliorn af hverri sendingu og lætur rann-
saka vatnsmagn þess. Komi það í Ijós við slíka rann-