Búnaðarrit - 01.01.1913, Blaðsíða 156
152
BÚNAÐARRIT
við nokkrum athugasemdum, ef það gæti orðið til þess,
að skýra eitthvað þetta mikilsverða mál. Því fyrsta
skilyrðið fyrir því, að fyrirtæki farnist vel, er það, að
menn geri sér ijósa fyrirfram alla verulega kosti þeirra
og galla; þá fyrst er hægt að velja þann kostinn, sem
beztur er, en fyr ekki.
Greinarhöfundurinn hugsar sér þessar smáþvotta-
stöðvar mjög einfaldar. Ekkert hreyfiafl og nálega engin
þurkunaráhöld; húsið fremur veikbygt og þvottaáhöldin
fá og óbrotin. Einmitt af því slíkar stöðvar eru áhalda-
snauðar, og þeim er dreift hingað og þangað upp um
sveitir, finst mér að þær hljóti að hafa marga ókosti,
sem hlytu að hverfa að meira eða minna leyti á stórum
stöðvum nærri hafnarstað.
Ókostirnir eru þá í mínum augum þessir:
1. Að smástöðvunum fyigja engin fljótvirk þurk-
unaráhöld og tilheyrandi vélar eða hreyfiafl. Allir kann-
ast við það, sem fengist hafa við ullarþurk, hve oft það
er miklum erfiðleikum buodið, að þurka ullina á vorin.
Þegar óþurkar ganga, geta oft liðið svo 2—3 vikur, að
ekki er hægt að visa svo úr ull, að henni sé óhætt
íyrir skemdum. Þetta gæti einnig komið fyrir á þvotta-
stöðvunum. Þá safnaðist ullin fyrir og yrði að liggja
dögum saman með öllu vatninu, sem í henni tollir, en
það mundi skemma hana afar-mikið. Þegar svo ullin
hefir safnast þannig fyrir, og þerridagur kemur, þá yrði
ekki komist yfir að þurka hana nógu fljótt af fáu fólki,
en eg geri ráð fyrir, að oftast verði fátt fólk á þessum
stöðvum. Að vísu mætti stundum bæta úr þessu með
því, að safna fólki úr nágrenninu til aðstoðar, en oft
mundi fólk þó ekki fást, t. d. eflir að sláttur væri byr-
jaður. Auk þess hefði það að Hkindum aukakostnað í
för með sér.
2. Að erfitt eða jafnvel ófært mundi reynast að
fá vel hæía menn til að hafa umsjón með uilarþvottin-
um, menn sem hefðu sérþekkingu í ullarverkun. Mér