Búnaðarrit - 01.01.1913, Síða 170
166
BÚNAÐARRIT
fcfnafræðingum, en það eru aðál-nœringarefnin í jxtrlun-
um — mjöl og sykurefni — breytast í tormeltari efni:
írumefni, pentosana, tréefni (lignin og kutin). Þessi efni
eru einu nafni nefnd jurtataugar, en það eru aðallega
stoð og leiðsluvefir jurtanna.
Heyið slær sig á nóttunni. Það er algengur
siður, sem eg tel ósið, að iáta hey, sem farið er
talsvert að þorna, iiggja flat.t yflr nóttina, ef áfall er, þó
sýnilegur þurkur sé að morgni. En það er sökum þess,
að heyið slær sig mjög mikið um nóttina, og nú erum
við fram til hádegis — miðdegis — að snúa og þurka vatnið
úr heyinu, sem við lofuðum því að drekka í sig nótt-
ina áður.
Með öðrum orðum: heyið er ekki vitund vatns-
minna kl. 12—2 en kl. 6 daginn áður, en náttfallið hefir
tekið með sér talsvert af auðmeltustu næringarefnunum
og ilmefninu.
Raka í vatnsgarða. Til þess að forðast þetta efna-
tap, getum við okkur alveg að skaðiausu rakað heyinu
í vatnsgarða, t. d. með rakstrarvél, eða ýtt þvi saman
i hrúgur, því jafnlöngum tíma eða lengri eyðum við
alveg til ónýtis komandi morgun. Ef veður breytist, er
miklu fljótlegra að taka heyið úr görðum eða föngum
og bjarga því í stærra undan regni.
Einstaka sinnum sér maður bændur svo hroðvirka
og heimska, að hrúga inn biautu heyi i beztu lieyskap-
artíð, sem svo annað hvort hitnar í eða mygiar til stór-
skemda. En annars liggur það í augum uppi, að bezt
er — undir flestum kringumstæðum — að hirða heyið
sem bezt, þurka það sem bezt.
Þegar óþurkar ganga er alt. erflðara viðfangs. En
þó má hjálpa sér talsvert með ýmsum aðferðum, sem
allar eru þó meiia og minna neyðarúrrœði hjá því, að
geta þurkað heyið flatt á góðum þurkvelli eftir hendinni.
Fótdrýli. Þegar langvarandi óþurkar ganga, tel eg
rétt að raka ijána nýslegna saman í smá-fótdrýli (örlítil