Búnaðarrit - 01.01.1913, Page 171
BÚNAÐARRIT
167
föng) og hieinraka jörðina á milli drýlanna. Verður
heyið þá fyrir minni áhrifum lofts og lagar, og jörðin
þornar fyr, komi uppstytta.
Nota Imrkinn, sæta. Sjálfsagt er að gera sér að
reglu, að nota hverja þura stund, ná mesta vatninu úr
heyinu og koma því upp í smáföng — stórföng — bagga-
sæti — eftir ástæðum, en láta ekki heyið liggja flatt
nema sem styzt.
Keilustakkar. Sé heyið orðið svo þurt, að það þoli
að standa í baggasæti um nokkurn tíma, má óhætt telja
það komið úr mestri skemdahættu fyrri hluta sumars.
Hefi eg reynt að bera sætin saman í stóra stakka, líkt
og alsiða er í Slesvig-Holstein, og gefist allvel. Hafa
stakkarnir þó sennilega verið of litlir hjá mér, ekki stærri
en 4—5 hestar saman, en mundi vera betra að hafa
10—15 hesta saman. Mundi þá hitna jafuara og meira,
og síður bera á myglu.
Stakkar þessir eru keilumyndaðir, 1.5 — 2 sinnum
hærri ósignir en þvermálið. Gæta verður þess, að rífa
heyið vandlega sundur og troða fast saman í stakkana,
svo sem minst verði af loftrúmum.
Skyldi hitna of mikið, yfir 60—70° C., er ekki frágangs-
sök að stakka þeim um. Venjulegast er orðið kalt í
þeim eftir 3—4 vikur, og má þá aka þeim heim í hlöðu.
Komi þurkur, og ekki sé annað hey fyrir hendi,
má láta hesta draga út stakkana, og dreifa þeim svo
með kvíslum. Þorna þeir þá á svipstundu.
Þessir keilumynduðu stakkar verja sig ákaflega vel
bæði í regni og vindi.
T a f 1 a, er sýnir hversu mikið tapast af þurefni
úr heyinu, eftir því hvað stakkarnir eru stórir. í stóru
stökkunum helzt hitinn og efnabruninn lengur. Því
verður efnatapið meira:
f stakk sem voru 3135 kg. af þurefni töpuðust 30 °/°
- — — — 1757 ----------------— — 14.2°/»
_____ 844 ------— — 14,8°/o