Búnaðarrit - 01.01.1913, Page 181
BÚNAÐARBIT
177
vegu, meðal annars að mæla vandlega í heyinu, mæla
í botn og hafa heymælinn ekki of stuttan.
Sumarið 1909 hirti eg nokkra hesta af töðu illa
þura. Hélt að ekki mundi saka innan um mikið af vel
þuru heyi. Var það að vísu látið neðarlega í hlöðu, en
dreift. úr böggunum út við veggi. Samt hljóp hiti í
þetta, er komst mjög fljótt i 70°. Þá var strax leyst
upp og rifið fyrir allan hita, og geilin látin standa opin.
Nú leið á aðra viku, og ekki fanst neinn verulegur hiti.
Samt fanst mér altaf hitalykt úr hlöðunni. Loks lét
eg lengja mælinn, sem var of stuttur, og mæla al-
staðar ofan í gólf. Panst þá 80° hiti fremst í öðru
horninu. Þegar þar var rifið niður, og loft komst að,
tók að rjúka og sást í neista. Mældum við þar í allar
áttir mjög vandlega og fundum hvergi meir en 83° liíta
á C. Þótti okkur það undarlegt mjög. Þegar betur var
aðgætt, voru neistarnir ekki i sjálfu heyinu, lieldur í
þurum áburðarkögglum, sem voru í heyinu. En auð-
vitað hefðu þeir kveikt í heyinu, sem þá var orðið þurt,
hefði loft komist að. Þetta var að eins á örlitlu svæði.
Hvorinn, sem við skárum niður, var ekki meir en 2 m.
í þvermál, og hefir óefað hitnað þarna út frá einum eða
tveimur böggum, sem ekki hefir verið dreift úr.
Það sem eg þykist hafa iært af því, að nota hey-
mælinn, er þetta:
1. Það getur hitnað í einum einasta bagga eða
mjög litlu heymagni, og svo út frá því, til stórskemda.
Hefi eg haldið á lítilli t.uggu á hendinni, sem öðru megin
var svartornrið en hinu megin græn.
2. Að hey skemmist ekki mikið við 50° hita,
nema um lengri tíma sé að ræða, 2—3 vikur eða
lengur.
3. Að hey skemmist mjög fljótt, dökkornar, þegar
hitinn nær 60° og þar yfir, og þá sé sjálfsagt að ieysa
strax upp, til þess að forðast miklar heyskemdir.
4. Að kviknað geti í þuru (ruddu) heyi, þegar hit-
12