Búnaðarrit - 01.01.1913, Page 215
BÚNAÐARRIT
21L
Húr er J»ví að ræða um mikinn mismun í hag-
fræðislegu tilliti.
Þar næst er að bera saman upphæð skattanna.
Skulum við þá líta á 28 árin, sem næst okkur liggja,
árin 1881—1908. Á þeim árum höfum við goldið í
beinan fjárfellisskatt 10602536 krónur alls, eða sem
svarar 378662 krónum á ári liverju að meðaltali.
En fjártryggingarskatturinn, sem áður er nefndur —
48000 kr. á ári — hefði orðið rúmlega Vs partur af
fjárfellisskattinum, og iandssjóðstillagið x/i6 partur hans.
Eg gerði ráð fyrir því hér að framan, að margir
mundu fusir til þess að tryggja allan búfénað sinn fyrir
vetrar og vorharðindum, ef eitthvert útlent tryggingar-
félag byðist til að veita trygginguna gegn vissu árgjaldi,
segjum 7 kr. af hverjum 1000 kr. í búfénu. Þá ætti
bændum og landsstjórn í sameiningu ekki að vaxa í
augum að borga það tryggingargjald, sem hér hefir
verið stungið upp á. Þó að landsstjórn og bændur kost-
uðu 80000 krónum árlega til tryggingar á búfénaði
landsins — 50000 kr. til eftirlit.s og fóðurforðabúra og
30000 kr. í fjártryggingarsjóð (harðindasjóð, sjá Um
fóðurforðabúr í Búnaðarritinu) —• þá væri þetta þó ekki
nema rúml. 5°/oo — 5 kr. af hverjum 1000 kr., í búfé
landsmanna. Þess er iíka að gæta, að þetta tryggingar-
gjaid gangi ekki út úr landinu — B/» partar þess ganga
til ýmsra manna innanlands, en 3I» partar þess söfnuð-
ust i arðberandi sjóð í landinu.
Eg ,hefi nú fjórum sinnum hreyft heyásetningsmál-
inu í Búnaðarritinu, nefnil. 1909 „Landplágan mestau,
1911 „Lítil ádrepa um lieyásetning og fóðurforddbúru,
1912 „Um fóðurforðahúru og nú „Enn um heyásetning",
og býst eg þá við að hafa lokið máli mínu um þetta
efni. — En svo lítur út, sem bændur hafi ekki orðið
varir við greinar þessar hingað til. Þeir hafa ekki minst
á þær svo eg viti.
Ekki vil eg samt imynda mér, að bændur álíti
14*