Búnaðarrit - 01.01.1913, Page 243
BÚNAÐARRIT
239
allgóður porskafli seinni part sumars, einnig á Gjögri.
Hrognkelsaveiði afbragðs-góð fyrir Strandasýslu og sel-
veiði i meðallagi.
Á Skagafirði og í Fljótum var aíli hverfandi lítill. Haust-
vertið aldrei eins rýr, um mörg ár.
Aflabrögð byrjuðu vel á Eyjaflrði, en stóðu stutt. Sár-
lítill aíli á báta innfjarða.
Úr Þingeyjarsýslu er skrifað, að flskiganga fari mink-
andi; afli á mótorbáta lítill petta ár. Síldveiði nokkur á
Raufarhöfn, stunduð af Norðmönnum.
Á suðurfjörðunum austanlands aflaðist nokkuð á út-
mánuðum. Upp úr sumarmálum kom alment vorhlaup,
en ekki náðu í pað aðrir bátar að mun en vélabátar. Var
pað eitt hið bezta vorhlaup, er komið hefir. Um sumarið
gekk fiskur aldrei á grunn fyrir Austfjörðum. Varð afli
pví sárlítill á róðrarbáta. Gæftir litlar um haustið, og
fiskilítið virtist úti á hafi. Haustvertiðin pó i mcðallagi
fyrir vélabáta. Síldveiði engin inni á fjörðum um sumarið.
Rýr afli við Vestmannaeyjar.
Pilskipin öíluðu fremur lítið á vetrarvertíðinni og enn
pá minna á vorvertíð, en sumarvertíðin var í bezta lagi;
haustvertíð rýr. Að samantöldu varð aflinn eftir allar ver-
tíðirnar hér um bil í meðallagi.
Botnvörpungunum gekk vel á vetrarvertíðinni og einlc-
um á vorvertíð. Eftir pað fóru margir peirra tíl síldar-
veiða; varð aflinn óvenjulega mikill fyrst i stað, en tók
síðan alveg fyrir liann.
Innlendir og útlendir botnvörpungar lögðu mikinn íisk
upp á Seyðisflrði og létu par gera að lionuin. Veitti pað
Seyðfirðingum mikla atvinnu.
Sjö botnvörpuskip, sem eru íslenzk eign, hafa á árinu
bæzt við pau, sem fyrir voru.
Petta ár má teljast i mcðallagi að aflabrögðum, en
slysfarir á sjó urðu óvenjulega miklar.
Verzlnn.
Innlenda varan i allháu verði, eftir pví sem gerst hefir,
heldur hærri en árið á undan. Smjörverð í verzlunum
kr. 1.40—1.50 kg.; kjöt, hér fyrir sunnan, 46—48 aura kg., í
hinum landsfjórðungunum dálítið lægra, 38—44 aura kg.;