Búnaðarrit - 01.01.1933, Page 9
BÚNAÐARRIT
3
Nokkrar leiðbeiningar hafa og komið út um færslu
búreikninga. Vil ég þar helzt nefna ritgerð með formum,
eftir Siqurð Guðmundsson (»Búnaðarrit« 28. árg. 1914),
ritgerð eftir Torfa Bjarnason í Ólafsdal (»Andvari« 40.
árg. 1915), ritgerð eftir Tryggva Gunnarsson (»Ný fé-
lagsrit* 24. ár). Þá er í 4. árg. »Búnaðarritsins« lýst
tvöföldu bókhaldi, og það síðasta, sem út hefir komið
af leiðbeiningum um búreikningahald, er »Efnahagsyfirlit«
eftir Pál Zóphóníasson. Er það jafnframt hið eina bú-
reikningaform, sem prentað hefir verið hér á landi, og
ætlað til innfærslu búreikninga.
Það mun vera að færast í vöxt hér á landi, að bændur
færi reikninga yfir viðskipti búsins út á við og eigna-
skýrslu að einhverju leyti, og viti því hvernig hagur
búsins stendur frá ári til árs. En slík reikningsfærsla
gefur engar upplýsingar um afkomu einstakra greina
búsins. Til þess verður reikningshaldið að vera marg-
brotnara og um leið erfiðara, og þeir munu fáir ís-
leiizkir bændur, sem hafa lagt út í það.
Ástæðurnar fyrir því, hvað fáir íslenzkir bændur færa
búreikninga, eru eflaust margar:
I fyrsta lagi skilja menn ekki þýðingu þeirra. Bú-
reikningar eru sömu Iögum háðir og aðrar nýjungar.
Meðan þær eru lítt þekktar og reyndar, eru menn
trauðir til þess að breyta til, telja hagnaðinn óvissan í
samanburði við gamla lagið.
Stundum heyrist það, þegar talað er um búreikninga,
að þeir séu að eins þýðingarlaus skriffinnska. Góður
búmaður finni það á sér, hvernig búsrekstrinum skuli
hagað, svo að hann gefi sem mestan hreinan arð; bú-
skussanum sé ekki viðhjálpandi.
Eg hygg, að ekkert geti betur en vel færðir búreikn-
ingar sýnt bændum veilurnar í búskaparaðferðum þeirra,
hvort sem þær eru smáar eða stórar. Þess vegna sé
búreikningsfærsla í raun og veru mikilvæg • fyrir alla
bændur, hvort sem þeim gengur búskapurinn vel