Búnaðarrit - 01.01.1933, Page 228
218
B Ú N A Ð A R R I T
hafa afgerandi áhrif á eftirtekjuna, t. d. er háliðagras
niest ráðandi í nr. (i og 3, vallarfoxgras í nr. 4 en vall-
arsveifgras í nr. 7.
5. Sáðmagn var mest í nr. 3 (43,9 kg. í ha.) (— en
]>ar af voru að visu 12 kg. ísl. túnvingull og 4 kg. ísl.
língresi —) en minnst í nr. 1 (35 kg.). Þó gefur nr. 7
mesta el'tirtekju.
(5. Dlandanir nr. 9—12 — íslenzkt fræ — gefa tölu-
vert meiri eftirtekju en hinar, einkum þó nr. 9, (ríkj-
andi tegund háliðagras) og nr. 10, (ríkjandi tegund tún-
vingull), og virðist þetta benda ótvírætt til þess, að
við eigum sjálfir að rækta grasfræið, enda þótt erlent
grasfræ geti gefizt hér prýðilega, eins og hér liefir
reynzt, ef vel er að sáðslcttunni búið, og fræið er allt
í senn vel ættað, hreinsað og þroskað.
Samanburður á mismunandi Sáðmagni grænfóður-
hafra.
Siðastliðið sumar.var haldið áfram ineð sáðmagns-
tilraun með grænfóðurhafra. Sáðmagnið var hið sama,
sem skýrt er frá í síðustu skýrslu, en nú var þetta
mismunandi sáðmagn reynt á 5 hafrategundum. Á-
burður nam 400 kg. af nitrophoska á ha., og til þess
að eyða arfa var nú líka horið á tröllamjöl, er einnig
nam 400 kg. á lia. í því eru 20,5% af köfnunarefni.
Er því þetta hvortveggja mjög sterkur köfnunarefnis-
áburður, og efalaust miklu sterkari en hafrarnir geta
notað sér. Þess vegna ætti ekki að bera nitrophoska á,
þegar tröllamjöl er haft til að eyða arfa, heldur súper-
fosfat og kalíáburð, ineð litlum skammti af köfnunar-
efnisáburði, er ætla má höfrunum til næringar, áður
en tröllamjölið er borið á. Arfinn lét ekki á sér standa,
fremur en vant er, að reka upp kollinn í höfrunum,
en með tröllamjölinu, sem liorið var á % tókst að eyði-
leggja hann, svo að hafrarnir voru alveg hreinir, þeg-
ar slegið var.