Uppeldi og menntun - 01.01.2005, Blaðsíða 30

Uppeldi og menntun - 01.01.2005, Blaðsíða 30
að hafa á valdi sínu (Kennedy, 2000; Niss, 1999). Hér er hugtakið ekki notað á þann hátt. Starfshæfni er skilgreind sem heildstætt fyrirbæri sem hefur ýmsar víddir og hliðar. Litið er svo á að starfshæfni kennara verði að vera bæði hagnýt og fræðileg, og hvort tveggja í senn, persónuleg og fagleg. Starfshæfni fólks er oft metin af öðrum en þeim sjálfum, og þá samkvæmt skilgreindum viðmiðum sem samræmast þeim kröfum sem gerðar eru í viðkomandi starfi. Í rannsókn þessari er tekið mið af sýn kennaranema á eigin starfshæfni. Í greininni er leitað svara við spurningunni um hvernig Kennaraháskóli Íslands styður við starfshæfni kennaranema. Ekki er spurt um hvernig stofnunin auki starfs- hæfni þeirra. Með stuðningi er átt við hvatningu, uppbyggilegar samræður og skoð- anaskipti í nemendahópum eða við kennara, aðstoð þar sem tekið er mið af áhuga og getu nemenda sjálfra (Berk og Winsler, 1995), og ekki síst er átt við – þegar fullorðnir eiga í hlut – ögrandi viðfangsefni og samskipti (Edwards o.fl., 2002). Litið er svo á að kennaranemarnir séu virkir í eigin námi; að þeir nýti sér námskeið, kennara, náms- efni og samskipti við samnemendur til stuðnings við uppbyggingu á eigin hæfni en séu jafnframt háðir þeim stuðningsrömmum sem skipulag kennaramenntunar myndar og setur nám þeirra í félagslegt, menningarlegt og þekkingarfræðilegt sam- hengi. Í nýlegum skrifum um „góða kennaramenntun“, þ.e. æskilegar leiðir til að efla hæfni kennaranema til að takast á við kennarstarfið, hafa tvö sjónarhorn verið áberandi: Annars vegar er hagnýtt nám í brennidepli og litið svo á að reynsla á starfs- vettvangi eigi að vera meginuppistaða kennaranámsins (Kennedy, 2000; Taconis, van der Plas og van der Sandern, 2004). Hins vegar er lögð áhersla á nauðsyn þess að efla faglegan og persónulegan styrk nemanna með fræðilegu rannsóknartengdu kennara- námi (Bengtsson, 1993; Kansanen, 2005; Korthagen, 2004). Í rökstuðningi fyrir gildi náms á vettvangi er gjarnan stuðst við kenningar um aðstæðutengt starfsnám (Lave og Wenger, 1991; Chaiklin og Lave, 1996). Þá er litið á kennaranema sem eins konar lærlinga, sem þróast frá því að vera byrjendur til þess að vera hæfir starfsmenn, jafn- vel sérfræðingar á sínu sviði með því að takast á við kennarastarfið og njóta leið- sagnar reyndari kennara (Kennedy, 2000; Lauvås og Handal, 2000; Nielsen og Kvale, 1999). Þess vegna þurfi að nýta reynslu á vettvangi sem grunn fyrir fræðilegt nám í kennaraháskólum. Í rökstuðningi fyrir aukinni áherslu á fræðlegt og rannsóknar- tengt kennaranám er lögð áhersla á að hugsun nemanna um starfið og um skjólstæð- ingana skipti ekki minna máli en hagnýt hæfni. Tilgangur kennaranáms sé að efla faglegan styrk nemanna, að þeir temji sér öguð vinnubrögð, víðsýni og gagnrýna hugsun, auk þess að dýpka skilning og þekkingu sína á þeim fræðasviðum sem tengjast námi og kennslu (Buchberger, Campos, Kallos og Stephensen, 2000; Kansanen, 2005; Korthagen, 2004). Þannig verði þeir færari um að rökstyðja gerðir sínar og taka afstöðu til álitamála í starfi og hæfari til að takast á við starfið á fag- mannlegan hátt. Þessi tvö sjónarhorn lýsa í raun mismunandi afstöðu til þess hvert vægi milli fræðilegs náms og náms á vettvangi eigi að vera, og hvernig best sé að flétta saman þessum rauðu þráðum kennaramenntunar. Tilgangur rannsóknar þeirrar sem hér er greint frá var að kanna hvernig kennara- H V E R N I G S T Y Ð U R K E N N A R A H Á S K Ó L I Í S L A N D S V I Ð S T A R F S H Æ F N I K E N N A R A N E M A ? 30
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152

x

Uppeldi og menntun

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Uppeldi og menntun
https://timarit.is/publication/581

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.