Uppeldi og menntun - 01.01.2005, Blaðsíða 15

Uppeldi og menntun - 01.01.2005, Blaðsíða 15
hagnýt vísindi í nákvæmlega sama skilningi og þróast hefur og orðið hefðbundinn í kjölfar upplýsingarinnar. En ef við rýnum í hugmyndir hans um mannlegt eðli og siðlega breytni þá blasir við kerfi sem er ótrúlega líkt „kenningu“ í þessari hefð- bundnu merkingu: merkingunni sem talsmenn FPV hrylla sig hvað mest yfir. Það er kenning um „farsældina“ sem æðsta keppikefli mannsins: markmiðið sem við „æskjum sjálfs þess vegna og alls annars vegna“ (Aristóteles, 1995, I, bls. 205–212 [1094a–1095a]). Það er, nánar tiltekið, altæk (sammannleg) „siðferðiskenning“ (Irwin, 1990, bls. 467), kenning sem hafin er yfir allar hversdagslegar skoðanir og tiltekinn starfsvettvang. Við verðum hins vegar að gæta að því að þegar Aristóteles ber fram alhæfingar sem hluta af kenningum sínum þá eiga þær oftar við náttúruleg viðmið en einbera tíðni. Staðhæfingar svo sem „allir kjúklingar hafa vængi“ eða „ánægja er kóróna dygðarinnar“ lýsa ekki reynslubundnum alhæfingum heldur náttúrulegum (eðlisbundnum) alhæfingum; alhæfingarnar yrðu ekki hraktar með einstökum dæmum af vansköpuðum (vængjalausum) kjúklingum eða illa upp öldum fólum sem ekki fyndu til neinnar gleði við dygðuga breytni. Allar slíkar alhæfingar hafa ákveðið gildissvið („viðmiðið“) og oft er útilokað að fella það svið inn í alhæfinguna nema með því að segja að alhæfingin gildi við allar eðlilegar aðstæður (Irwin, 2000, bls. 109–112; Mikael M. Karlsson, 1994). Ég vík aftur að þessu síðar í ritgerðinni. Talsmenn FPV reyna að reisa ákveðna aðferðafræðilega afstæðishyggju um menntun (þ.e. hugmynd um að aðferðafræði menntunar verði ekki skilin frá starfs- vettvanginum og hvíli ekki á neinum almennum, föstum kenningagrunni) á grunni kenninga heimspekings sem hallur var undir aðferðafræðilega veraldar- og bjarg- hyggju. Máltækið kennir okkur að ójafnir strengir tvinnist aldrei vel. David Carr tek- ur því naumast of djúpt í árinni þegar hann segir að þessi fyrirætlun „reyni nokkuð á þolrif“ talsmannanna (1995a, bls. 146). Gleymum Aristótelesi um stund og gægj- umst í staðinn örstutt í fórur annarra helstu menntahugsuða sögunnar frá Platóni til Deweys. Allar hugmyndir þeirra um menntun eru kenningar, í sama hefðbundna skilningnum og greinargerð Aristótelesar fyrir mannlegri farsæld er kenning; þær eru almennar, sértækar, kerfisbundnar, alhæfanlegar og leggja okkur verkhæf ráð um hagnýt efni. Þær fjalla um hvað það er sem ungt fólk þarf á að halda til að þrífast og dafna, hvernig það lærir og hvað og hvernig á að kenna því. Þær eru, með öðrum orðum, „hagnýtar kenningar“ í nákvæmlega þeim skilningi sem W. Carr hefur mesta óbeit á. Eða hyggjum að nýrri kenningu, sem ég sjálfur hef kynnt mér og fjallað laus- lega um áður á síðum þessa tímarits: kenningunni um félagsþroska- og tilfinninga- nám (Kristján Kristjánsson, 2003). Sú er byggð á sálfræðilegum og heimspekilegum hugmyndum um mikilvægi tilfinningagreindar eða tilfinningalæsis og hvernig unnt sé að efla slíkt læsi hjá nemendum. Hvernig myndu talsmenn FPV meta slíka kenn- ingu: sem ótæka án frekari skoðunar þar eð hún sé um allt ungt fólk og því óbundin tilteknum starfsvettvangi (tilteknum skóla eða menntakerfi á tilteknum stað og tíma) – eða kenningu sem í besta falli geti átt heima við tilteknar aðstæður? Hvort sem svarið væri þá væri það öldungis óaristótelískt, bæði í ljósi almennrar aðferðafræði hans er lýst var að framan og þeirrar skýru ábendingar hans um sammannlegt eðli að ferðalög á erlendri grund færi okkur heim sanninn um „hversu kær og náskyldur K R I S T J Á N K R I S T J Á N S S O N 15
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152

x

Uppeldi og menntun

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Uppeldi og menntun
https://timarit.is/publication/581

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.