Morgunn - 01.12.1935, Qupperneq 20

146
MORGUNN
manna í lúterskum löndum, svo tiltölulega fáir þurfa öðr-
um að lá.
Það þýðir ekki að deila um það að mannkynið hefir
alt frá vöggu sinni trúað á verur, bæði iliar og góðar, sem
hefðu margvísleg áhrif á líf vor mannanna. Líf sjálfs frels-
arans sýnist hafa verið samtvinnað sambandi við þessa
ósýnilegu nábúa vora. Engill boðar fæðingu hans, heilir
herskarar syngja við vöggu hans. Eftir freistinguna kemur
engill og styrkir hann, sama gerðist þegar hann háði sál-
arstríð sitt í Getsemane garðinum. Við ummyndunina og
himnaförina er sagt að englar hafi verið staddir sýnilegir
öllum. Sjálfur sagðist Jesús geta kallað til sín tólf hersveitir
engla með bæninni einni, svo náið er sambandið, og við
upprisuna eru englar frá himnum staddir til að birta ódauð-
leikasönnunina. En það er ekki einungis Jesús, sem verður
var þessa sambands. Frumkristnin var öll full af slíkum
frásögum, sem snerta einstaka menn í hverjum söfnuði.
Engill opnar fangelsi postulanna og leysir Pétur úr fjötrum
Páll hefir hvað eftir annað samband við andlegar verur og
Kornelíusi hundraðshöfðingja er birtur himneskur boðskapur
af engli. Samskonar sýnir hafa verið algengar á öllum tima-
bilum mannkynssögunnar. Sambandið við ósýnilegar ver-
aldir sýnist vera ákaflega náið og því nánara sem menn
hér eru hæfari til að veita því viðtöku. Jesús segir að
börnin — hann nefnir þau sérstaklega — hafi hvert sinn
verndarengil sem standi í beinu sambandi við Guð. Satt
að segja virðist mér að það fari að verða nokkuð margt
vafasamt í kristindóminum, ef strika á út alt samband við
ósýnilegar verur úr æðri veröldum, að eg ekki tali um
hvað trúarinnileiki og styrkur einstaklinganna rýrnar, ef
þvi er varpað fyrir borð.
Á þeirri vélamenningaröld, sem nú gengur yfir heim-
inn, verðum vér vandlega að gæta þess að það er fleira
til i heiminum en það, sem vér skynjum með ófullkomn-
um skynfærum vorum, og það er svo ótal margt, sem vér
mennirnir getum ekki skýrt né skilið nema með þvi að