Morgunn


Morgunn - 01.12.1935, Side 79

Morgunn - 01.12.1935, Side 79
MORGUNN 205 astur, sem lýtur að hinni dulrænu reynslu þjóðarinnar og hugmyndum hennar um ýms dularmögn. Huid Nú hefir Snæbjörn Jónsson bóksali tekið sér fyrir hendur að gefa út, »Huld, safn alþýðlegra fræða, íslenzkra«, sem fyrir löngu er útseld og ófáanleg, en mikil eftirspurn hefir verið eftir. Fyrra bindið af tveimur er þegar komið út í hinni prýðilegustu útgáfu. Fimm merkir fræðimenn gáfu hana út á árunum 1890— 1898, þeir Dr. Hannes Þorsteinsso, Dr. Jón Þorkelsson, Ólafur Davíðsson cand. phil., Pálmi Pálsson yfirkennari og Valdemar Ásmundsson ritsjóri, og hún ber þess mikil merki að útgefendurnir voru ekki síður fræðimenn en þjóðsagna- menn. Sigurður Kristjánsson var kostnaðarmaður. Fróðleik- urinn er mikill og margháttaður, þó að hér sé ekki rúm til þess að gera hans ítarlega grein. Hér skal aðeins bent á tvær hliðar. Önnur er sú, hve galdratrúin er enn rík á 18. öldinni, þegar hún er þó farin að réna og galdrabrenn- um Iokið. Það sýnir bezt þátturinn af séra Þorvarði Bárðar- syni. Et eitthvert slys ber að höndum, maður verður úti eða druknar, eða búfé drepst, þá er það eignað göldrum fjand- mannanna. Að hinu leytinu er tilhneigingin til að skýra dularfull fyrirbrigði með venjulegum hætti, án þess nokk- urt vit sé í skýringunum, eins og svo mikið er um á vor- um tímum, og af sumum talið »vísindalegt«. Þar er ljóst dæmi »HjaItastaðafjandinn«. Hann er eitt merkilegasta og fágætasta fyrirbrigði, sem þjóðsögur vorar skýra frá, og tekið eftir frásögnum sjónarvotta, þar á meðal prests og sýslumanns. Fyrirbrigðið var sjálfstæð rödd, samfara all- miklum átökum, svo sem grjótkasti og hurð tekin af hjör- unum og fleygt til í allra augsýn. Þetta hefðu menn nú á dögum reynt að rannsaka vandlega, og jafnframt hafa áhrif á þessa veru, sem vafalaust hefir þurft hjálpar við. Þegar þessir merkilegu atburðir gerðust, hafa auðsjáanlega allir viðstaddir hagað sér eins og flón. En allra flónslegastar eru skýringarnar, sem fram hafa komið, enda er auðsætt af frásögn Gísla Konráðssonar, að honum hafi ekki fundist
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.