Búfræðingurinn - 01.01.1948, Blaðsíða 71

BÚFRÆÐINGURINN
69
Við ókum inn Fljótshlíðina. Okkur var sýndur Hlíðarendi,
þar sem „Gunnar vildi heldur bíða hel, en horfinn verða fóst-
urjarðar-ströndum“. En Fljótshlíðin hefur verið fegurri á
Gunnars dögum, en hún er nú. Hér hafa eyðandi öfl verið að
verki. Þverá hefur brotið undirlendið og borið jarðveginn til
strandar, en eftir eru sandar og gráar leirur. Þó er gott að gleðj-
ast við það, að nú er óhemjan heft, svo að vonandi verður hún
hér eftir að una líkri aðstöðu og forynjur fyrri alda, sem krafta-
skáldin bundu eða kváðu niður. En lífið og gróðurinn fer sig-
urför um auðnina. — Askan og vikurinn frá Heklu fór vaxandi
eftir því sem innar dró í Hlíðina. Sást það víðast í rótinni, svo
að snautt varð um liaga og túngróður lítill, en skaflar lágu í
lægðum og lautum.
Við komum að Múlakoti. Guðbjörg húsfreyja sýndi okkur
garðinn sinn þjóðfræga og gat nokkuð um sögu hans. Jarðyrkj-
an getur verið bæði skáldskapur og listaverk, sjást þess dæmi
ekki óvíða og þó sjaldan eins og hér. Stórhugur og kvengöfgi
hafa hér ofið drauma sína og þrár í reiti moldarinnar með ynd-
islegum hætti.
Kvöldinu eyddum við að mestu í Múlakotsgarði. Var þar
skemmt sér við söng og samræður í skjóli reynitrjánna, sem
nú eru orðin um 8 til 9 metra há. Hér var gott að vera, frið-
sælt, hlýtt og rótt. En skyggni var ekki mikið sökum misturs-
ins frá Heklu. Við gengum spölkorn upp í hlíðina um kvöldið,
og skýrði Ragnar fyrir okkur umhverfið, eftir því sem unnt
var. Ljóst var það héðan, að Hlíðin er svipmild, hlýleg og
fríð, þegar hún nýtur blóma síns. En mjög skorti á, að hún
gerði það nú. Fjarsýnið var óljóst, eins og fyrr segir, og gróður-
inn daufur, enda marraði vikurinn undir fæti í hverju spori.
Seint var gengið til hvílu í Múlakoti þetta kvöld, þó kom
þar eins og vant er, að svefninn sigraði okkur.
Um morguninn var veður allgott. Var nú enn sem fyrr
gengið í garðinn fagra, og skemmtu menn sér þar um stund
við samræður, skrúða garðsins og alúðar viðtökur heimafólks.
Ekki er hægt að segja frá garði Guðbjargar húsfreyju, án þess
að geta annars garðs, sem þar er við hliðina á honum. Garð
þennan á Árni bróðir Guðbjargar. Þessi garður er yngri en