Búfræðingurinn - 01.01.1948, Blaðsíða 80

78
IIÚFRÆÐINGURINN
víðast góðir, þó að blautt væri og skilaði bílunum vel. I.oksins
komum við að Selfossi.
Hér höfðu Árnesingar bundizt samtökum um að iagna okk-
ur. Hér voru staddir allmargir bændur og sveitarhöfðingjar
Árnesinga, auk heimamanna er fyrir voru á staðnum. Okkur
var sýnt margt og mikið af því, sem hér er markverðast. Kvað
þar að sjálfsögðu mest að stórhýsum og rekstri ýmiss konar, sem
félagsskapur og samtök Árnesinga liafa komið á fót og starfa að.
Okkur var boðið að skoða hið mikla kaupfélagshús, sem hér er
nýreist. Ærið sáum við margar og rúmgóðar vistarverur í salar-
kynnum þessa mikla stórhýsis, sem nú er talið eitt hið mesta og
vandaðasta verzlunarhús landsins. Þá komum við í vélaverk-
stæði, sem kaupfélagið rekur, fyrir bíla og búvélar. Er það all-
umfangsmikið og vinna þar um hundrað manns. Að þessu
búnu settumst við að borðum með Árnesingum í boði kaup-
félagsins, Mjólkurfélags Flóamanna og fleiri félaga, er munu
hafa staðið að þessari veizlu. Boð þetta var liið skemmtilegasta.
Hér var sungið, skrafað og skeggrætt, ræður fluttar og glatt yfir
drykkju og góðum fagnaði. Mér þótti allmikils um það vert að
sjá hér og heyra alkunna þjóðmálagarpa þeirra Árnesinganna,
er ég Iiafði oft heyrt nefnda en aldrei áður séð. Hér töluðu þeir
Jörundur Brynjólfsson alþingismaður og Bjarni Bjarnason
skólastjóri á Laugarvatni o. fl. Ekki sáum við betur en að segja
mætti um Árnesinga, að þcir gætu verið hrókar alls fagnaðar,
engu síður en Skagfirðingar. Þó var vikið að því hér að fjör,
frjálslyndi eða jafnvel yfirlæti væri eins konar séreinkenni
Skagfirðinga. Oftar en einu sinni hafði verið sveigt að þessu
sama í þessari ferð og það með ákveðnari orðum en hér var
gert. Skagfirðingar höfðu gaman að þessu og létu sér það vel
líka. Mér komu í hug vísuorð Stephans G. Stephanssonar:
Kveðum þrótt í líf og ljóð.
Og vel hefðu þetta mátt vera einkunnarorð Árnesinga
margra, er hér sátu. Hér voru þeir staddir í höfuðvígi umbóta,
samvinnu og félagsþroska, sem þeir höfðu barizt fyrir um ára-
tugi. Enn var trú þeirra á moldina og menning sveitanna æsku-
glöð og gunnreif. Það var sem þeir vildu segja við okkur, sem