Unga Ísland - 01.06.1948, Page 18
16
Alpafjöll hef ég séð, hvaða blessun þessi einföldu áhöld hafa
veitt þjóðunum.
Á Kleinhessiloher-vatni í Bayern sá ég, vetur einn, 13
ára stúlku og pilt dálítið eldri æfa parahlaup 4—6 tíma
daglega allan veturinn meðan ísar héldust. — Þau unnu
heimsmeistaratitilinn næsta ár, höfðu þá áður unnið
Evrópumeistarakeppni.
Þó hægt sé að vinna mikla sigra og mikinn heiður í þess-
um og öðrum íþróttum, þá held ég þeim ekki á lofti þess
vegna. Meiri þýðingu hefur hitt að iðka íþróttina vegna
hinna góðu áhrifa, sem henni fylgja.
Sleðaferðir eiga samleið með hinum tveim aðalíþróttum
vetrarins, en það er erfiðara að eignast góðan sleða en góð
skíði Þar að auki er nauðsynlegt að búa til sleðabrautir, ef
iðka skal sleðaferðir sem íþrótt.
Hjartans áhugamál er það öllum þeim, sem iðka vetrar-
íþróttir, að þær verði gerðar að skyldunámsgrein í skólum.
Einn fagran vetrardag mynduð' þið leggja af stað upp í
fjallaskála til að dvelja þar tvær vikur við skíða- og skauta-
nám. Á kvöldin yrðu haldnar „vökur“ og þá iðkaður söng-
ur og fleira gert til skemmtunar. Þið mynduð hlakka til
þessa náms ekki síður en til sundkennslunnar.
Þið getið lært margt í sambandi við vetraríþróttakennsl-
una: byggja snjóborgir (Tglo), iðka ísknattleiki og að aka
með hundasleðum.
Jafnaldrar ykkar grænlenzkir og unglingar í Norður-
Kanada eru duglegir að aka hundasleðum. Þeir hafa góða
og þjálfaða sleðahunda til aksturs, okkar hundar eru hins-
vegar ekki eins heppilegir. Þeim er tamara að hlaupa fyrir
fé og gelta. Með aðstoð Guðmundar Gíslasonar Grænlands-
fara hefur okkur „Fj allamönnum“ þó tekizt að temja
íslenzka hunda til aksturs. Um þær tilraunir er hægt að lesa
í skátablaðinu „Úti“, sem gefið er út af eldri-skátum.