Unga Ísland - 01.06.1948, Síða 59

Hxas Mar:
Halldór Óskar Magnússon
í flugvellinum
(Kafli þessi er úr óprentaðri skáldsögu.)
Nú liggur á borði hans pappírsörk næstum útskrifuð.
Þar er bréf til foreldra hans. í kvöld hefur hann tekið fram
penna og blað til þess að skrifa. En það hefur hann ekki
gert í langan tíma. Um skeið ætlaði hann eklci að snerta á
slíku fyrr en hann yrði maður til að skrásetja spakmæli
Bóasar. Sú stund hefur ekki viljað renna upp, að hann væri
Hiaður til slíks.
•— Eg er svolítið lasinn, en það er ekki mikið. Það batn-
ar bráðum og er ekki nema í höfðinu. Annars er ég mjög
hraustur. Þetta getur verið vegna þess að ég þreytti mig
svolítið við prófið, en þó er svo langt um liðið síðan, að ég
hugsa annars, að það stafi ekki af því. Þú mátt ekki halda,
að ég hefi ofreynt mig. Það gerði ég ekki. Einkunnin mín
var góð. — Það voru víst ekki margir fyrir ofan mig í
bekknum, eftir því sem ég bezt veit. Annars sá ég ekki
einkunnir hinna.-----
•— Nú hefur mér dottið eitt í hug, mamma, sem ég vona,
að þér lítist ekki illa á. Ég er að hugsa um að verð'a kyrr
hér í Reykjavík í sumar. Mig er samt fyrir löngu farið að
langa heim, en hér er hægt að fá svo mikið að gera, að ég
er að hugsa um að verða hér áfram. Ég þekki strák, sem heit-
ir Ómar. Það er skrítið nafn, finnst þér ekki? Hann getur
líklega útvegað mér atvinnu. Það er engin hætta á, að ég
ofreyni mig neitt. Þú skalt ekki vera kvíðin. Ég á ennþá