Sagnir - 01.06.1993, Side 10

Sagnir - 01.06.1993, Side 10
sina að rekja til sameiginlegra lífskjara, sameiginlegra, arftekinna einkenna, sameiginlegra endurminninga, sam- eiginlegra vona og sorga, sameigin- legra þráa og hugsjóna. Og eitt af aðal lífiskilyrðum þjóðarinnar er einmitt það, að varðveita þetta innra samband óslitið."’ A ,Jcppadegi Jjölskyldiinnar’’ er þjóðarstoltið sameiniitgarajl. fræði við Háskóla íslands13 þurfti ekki að horfa upp á nemendur deildarinnar fallast á viðhorf á borð við þessi og þvílík. „Hvert er þá orðið okkar starf’ hefði hann kannski hugsað, maðurinn sem trúði því að þjóðemistilfinningin væri ein göfugasta tilfmning mannsins,14 maðurinn sem átti „verulegan þátt i þvi að móta við- tekna söguskoðun Islendinga”.15 Eg geri Jón Aðils að umræðuefhi hér, annars vegar vegna þess að hann má taka sem fulltrúa fynr þau viðhorf um þjóðeniismál sem þeir lkenan og Anderson hafa tekið að sér að kryfja, - fyrir þá væri hann kannski „áhugaverð tegund”,- hins vegar vegna þess að áhrif hans á söguskoðun Islend- inga eru veruleg að mati fróðra manna. Fyrir Jóni hefur þjóðin flesta þá eiginleika sem hinir tveir hafa vegið og léttvæga fundið. Ut úr texta hans má áreynslulaust lesa þá hugmynd að þjóðin sem heild sé eins og nokkurs konar lífvera. Böndin eða skyldleikinn á milli þeirra einstaklinga sem mynda þjóð er þannig allt annars eðlis en böndin milli einstaklinga af óliku þjóðemi. Sjálfur orðar Jón þessa lífveruhugmynd m.a. á eftirfar- andi hátt: Þjóðin er eins og nokkurs kon- ar sjálfstæð og óslitin heild, þar sem allar lífshreyfingar eiga rót ISLAND ER LAND ÞITT (Texti: Margrét Jónsdóttir) ísland er land þitt, og ávallt þú geymir Island í huga þér, hvar sem þú ferð. Island er landið, sem ungan þig dreymir, ísland í vonanna birtu þú sérð. Island í sumarsins algræna skrúði, ísland með blikandi norðljósatraf. Island er feðranna afrekum hlúði. Island er foldin, sem líftð þér gaf. Island er þjóðin, sem arfinn þinn geymir. Islenzk er tunga þín, skír eins og gull. Islenzk sú lind, sem um æðar þér streymir. Islenzk er vonin af bjartsýni full. Islenzk er vornóttin albjört sem dagur, Islenzk er lundin með karlmennsku þor. Islenzk er vizkan, hinn íslenzki bragur. Islenzk er trúin á frelsisins vor. fsland er land þitt, því aldrei skal gleyma. Islandi helgar þú krafta og starf. íslenzka þjóð, þér er ætlað að geyma íslenzka tungu, hinn dýrasta arf. ísland sé blessað um aldanna raðir, fslenzka moldin, er líftð þér gaf. ísland sé falið þér eilíft faðir. ísland sé frjálst meðan sól gyllir haf. Lífvem eða heildarhugsun Jóns birtist misjafnlega beint en fmna má dæmi þar sem Jón líkir þjóðinni bemm orðum við fyrirbæri jurtaríkisins, sem raunar er hjá honum hvorki meira né minna en aust- urlensk undrajurt: ,,I>að er líkt með þjóð- imar eins og með þessa jurt” segir hann. „Þær þroskast og dafna, lifsvökvinn streymir án afláts i æðum þeirra og fram- leiðirkvisti og knappa..” 17 Þjóðin sem er samansafn einstaklinga er þannig ein óslitin heild sem á sér sameiginleg lífskjör, arftekin einkenni, endurminningar, von- ir, þrár og sorgir, já og æðar og lífsvökva. I>að þarf þvi ekki að koma á óvart að þjóðin eigi sér eðli, raunar felst það í því sem á undan er komið. í lýsingu á Al- þingi liinu forna fer Jón mörgum orðum um eðli þjóðarinnar, lífið eins og það var á Alþingi, ,, svo þróttmikið, svo viðburðaríkt og glæsilegt, ...samsvarar í öllum greinum insta eðli íslenzku þjóðar- innar þegar hún var á sínu fegursta skeiði.”1" (leturbreyting mín) l>aö er augljóst af þessum orð- um Jóns að þjóðin er í huga hans annað og meira en einhvers kon- ar samtök eða samfélagsform sem menn hafa ákveðin tæki til að koma sér saman um líkt og Renan leiðir rök að. Hugtakið „samkomulag” eða „val” er hvað varðar spuminguna um þjóðemi víðs fjarri Jóni. Fyrir honum ent örlög mannsins ráðin við fæðingu, hann fæðist sem hluti af ein- hverskonar þjóðarlíkama, kvistur eða knappur á jurtinni þjóð, og þjóðemistilfinningin er ein hans sterkasta og göfugasta tilfmning um leið og hún er „sú tilfinning, sem á sér dýpstar rætur í þjóðar- eðlinu.”'9. Islendingseðlið er með- fætt. En Jón þessi Aðils með alla sína 8 SAGNIR
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148

x

Sagnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.